Inloggen
Op deze website worden advertenties getoond. Van de advertenties wordt de redactie betaald. De redactie verzorgt het nieuws op deze website. Zonder advertenties geen nieuws. Zou je je adblocker daarom willen uitschakelen
Met de oprichting van het Zorg Inkoop Netwerk Nederland (ZINN) hebben een aantal belangrijke spelers in de Nederlandse gezondheidszorg de krachten gebundeld. Inkopers van ziekenhuizen moeten zorgen dat materialen op het juiste moment in de juiste aantallen en varianten klaar liggen voor eindgebruikers. Met de oprichting van ZINN moet dit ook in tijden van crisis goed verlopen.
De coronapandemie en andere mondiale zaken, zoals Brexit, de oorlog in Oekraïne en grondstoftekorten hebben invloed op leveringen van medische materialen. ZINN biedt hierover tijdig informatie en denkt mee over oplossingen. Dat betekent dat zorgprofessionals kunnen doen waar ze goed in zijn: zorg verlenen. Tegelijkertijd hoeven inkoopafdelingen niet steeds opnieuw zelf het wiel uit te vinden.
Grootschalige samenwerkingen betekent een grotere slagkracht. Daardoor kunnen ook in uitdagende omstandigheden voldoende middelen worden ingekocht. Andere aandachtspunten voor ZINN zijn duurzaamheid, doelmatigheid en het delen van kennis.
Bron: https://utrecht.nieuws.nl/zorg/84973/ziekenhuizen-kopen-medische-materialen-samen-in/
Zorgaanbieders in de ouderenzorg lopen steeds vaker tegen financiële problemen aan. De ouderenzorgorganisaties maken meer kosten, maar krijgen geen hogere tarieven toegezegd door de zorgkantoren.
De door de overheid vastgestelde budgetten zijn vooral beschikbaar voor zorg aan huis. Aanbieders zoeken voor andere zaken regelmatig hun toevlucht tot tijdelijke potjes.
Actiz, de koepelorganisatie voor ouderenzorg, waarschuwt in een rapport voor de toekomst. Het gebrek aan financiële zekerheid leidt volgens Actiz tot minder investeringen. De tarieven in de zorg zouden minder snel worden verhoogd dan voorheen. Ouderenzorginstellingen proberen de inkooptarieven van hun zorg te verhogen bij de zorgkantoren onder de noemer ‘verzoek tot maatwerk’. Dit jaar lukt het nog maar 24% van de aanvragers om een hoger tarief vergoed te krijgen, terwijl dat in 2022 nog 44% was.
Tegelijkertijd wachten steeds meer mensen op een plek in de verpleging of verzorging. De verwachting is dat het aantal van 4.400 kwetsbare ouderen eind 2022 dit jaar toe zal nemen. Minister Conny Helders wil dat mensen zo lang mogelijk thuis blijven wonen en daar zorg ontvangen. Het aantal beschikbare verpleeghuisbedden is bevroren op 130.000, ook omdat er volgens de minister geen personeel voor beschikbaar is. Inkoop van zorg aan huis wordt aan de andere kant door zorgkantoren gemakkelijker vergoed. Actiz onderschrijft de toekomstvisie van de minister, maar pleit voor betere randvoorwaarden om meer zorg thuis mogelijk te maken.
Bron: https://fd.nl/samenleving/1466958/ouderenzorg-steeds-vaker-in-financiele-problemen-mmb3caYfidaR
Het inkoopbeleid voor de langdurige zorg moet vanaf 2024 in het teken staan van een regionale aanpak. Zorgverzekeraars Nederland (ZN) heeft het nieuwe inkoopbeleid op hoofdlijnen gepresenteerd. Er moet meer aandacht komen voor innovatie, kwaliteit, verduurzaming, bedrijfsvoering en het aanjagen van verduurzaming.
Verduurzaming
Voor verduurzaming zijn energie en circulariteit belangrijke pijlers. Als zorgaanbieders meerjarige contracten aangaan, kunnen zij op dat punt grote winst behalen. De exacte details van het nieuwe inkoopbeleid zijn voorlopig nog niet bekend. ZN spreekt later in januari nog met de verschillende betrokken partijen.
Regionale aanpak
Het is de bedoeling dat het inkoopbeleid per regio gaat verschillen en daarmee de tarieven ook. Omdat elke regio eigen uitdagingen en opgaven heeft, is een regionaal inkoopbeleid volgens ZN beter. De onderbouwing van de tarieven zal volgens een doorontwikkelde versie van het huidige systeem verlopen. Op 1 juni wordt het regionale inkoopbeleid gepubliceerd.
Bron: https://www.skipr.nl/nieuws/zorgkantoren-hebben-eerste-schets-van-wlz-inkoop-2024/
Wat is er gebeurd?
Een aanbestedende dienst is een aanbestedingsprocedure gestart voor ‘Enkelvoudige Specialistische Jeugdhulp’. De aanbestedende dienst heeft aangekondigd dat zij voornemens is een inschrijver uit te sluiten van de aanbesteding in verband met een ernstige fout in de uitoefening in de beroepsuitoefening (artikel 2.87 lid 1 sub c Aanbestedingswet 2012 (Aw)), omdat zij op basis van anonieme fraudemeldingen bij het Informatie Knooppunt Zorgfraude (IKZ) ernstige risico-indicatoren ziet in het kader van integriteit van de inschrijver. De inschrijver kan zich hier niet in vinden en vindt het niet terecht dat zij op basis van anonieme meldingen bij het IKZ wordt uitgesloten zonder dat de melding verder is onderzocht.
Het resultaat
De voorzieningenrechter is van oordeel dat de aanbestedende dienst de inschrijver niet had mogen uitsluiten van de aanbesteding, omdat de aanbestedende dienst niet meer heeft dan vermoedens. Niet gebleken is dat die vermoedens nader zijn onderzocht, en zij kunnen dan ook niet leiden tot de conclusie dat de aanbestedende dienst aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van een ernstige fout in de beroepsuitoefening. Ook is de inschrijver onvoldoende in de gelegenheid gesteld om te bewijzen dat zij voldoende maatregelen heeft genomen om haar betrouwbaarheid te bewijzen (artikel 2.87a lid 1 Aw).
Betekenis voor de praktijk
Zorg dat je vermoedens van een ernstige fout ook aannemelijk kunt maken, je alleen fouten betrekt die zich in de drie jaar voorafgaand aan de inschrijving hebben voorgedaan (artikel 2.87 lid 1 sub c Aw) en dat je de inschrijver in de gelegenheid stelt om te bewijzen dat voldoende maatregelen zijn genomen om de betrouwbaarheid aan te tonen
Significant Synergy is Premium Partner van Aanbestedingscafe.nl.
Aanbestedingen in taxi- en zorgvervoer zijn van steeds hogere kwaliteit. Dat is de conclusie die Aanbestedingsinstituut Mobiliteit (AIM) trekt in het jaarverslag 2021. Er is een toename van kwaliteitseisen in de bestekken en de aandacht voor ondergrenstarieven groeit.
Minder aanbestedingen
AIM beoordeelt aanbestedingen jaarlijks op zo’n vijftig criteria. In 2021 waren dit dertig aanbestedingen. Door corona konden de aantallen van voorgaande jaren niet worden gehaald. De verwachting is dat dit in 2022 en daarna weer bijtrekt door een inhaalslag van uitgestelde aanbestedingen die alsnog op de markt komen.
Looptijden
Opvallend is dat de aanbevelingen van het AIM niet altijd gelijk worden opgenomen in een bestek. Toch blijken ze bij latere aanbestedingen alsnog een rol te spelen. Een van de aanbevelingen uit eerdere jaren was de looptijd van contracten. In 2021 valt eindelijk op dat looptijden van contracten langer zijn. Dat betekent dat arbeidscontracten voor onbepaalde tijd ook vaker tot de mogelijkheden behoren. De inzet van zero emissie voertuigen is inmiddels bijna standaard een gunningscriterium. Naast de grotere aandacht voor duurzaamheid, is de toename van kwaliteitseisen, de cao-verklaring en aandacht voor ondergrenstarieven ook goed nieuws uit de sector.
Aandachtspunten
Het AIM adviseert om bij inkoop alsnog rekening te houden met corona. Bovendien spelen de stijgende brandstofprijzen een grote rol in de vervoerskosten. Beide zaken verdienen aandacht van de sector. Bron: https://www.taxipro.nl/contractvervoer/2022/06/21/kwaliteit-aanbestedingen-taxi-en-zorgvervoer-gaat-omhoog/?gdpr=accept
Sinds de Jeugdwet in 2015 inging is de jeugdzorg zo’n 50 procent duurder geworden. Tegelijkertijd is de kwaliteit in diezelfde periode achteruit gegaan. Staatssecretaris Van Ooijen van Volksgezondheid, Welzijn en Sport bericht hierover aan de Tweede Kamer.
Hogere kosten, lagere kwaliteit
ABN Amro deed onderzoek naar de status van de jeugdzorg in Nederland sinds invoering van de Jeugdwet. Volgens de bank is deze snel ingevoerd, wat de kwaliteit van jeugdzorg in het gedrang heeft gebracht. Doordat nu vaker open aanbestedingen uit worden geschreven, wordt meer onnodige en langdurige zorg verleend aan kinderen. Daardoor zijn de kosten veel hoger dan voor de wet inging.
Specialistische jeugdzorg
Specialistische jeugdzorg wordt sinds invoering van de wet nauwelijks meer verleend. De wachtlijsten in deze sector zijn desondanks opgelopen terwijl de kwaliteit laag is. De jeugdzorgorganisaties die deze specialistische zorg verlenen krijgen te weinig geld en kunnen kwetsbare kinderen daardoor niet de dure zorg verlenen die zij nodig hebben.
Oplossingen
ABN Amro ziet twee oplossingen voor de huidige status van de jeugdzorg. Allereerst moet afgekaderd worden welke zorg echt nodig is op kosten van de overheid. Daarnaast moet er een toezichthouder komen die controleert waaraan het geld wordt uitgegeven.
De aanbesteding van jeugdzorg wordt eenvoudiger. De Tweede Kamer ging akkoord met wijzigingen van zowel de Jeugdwet als Wmo. Deze vallen onder de Europese aanbestedingsrichtlijn. Contracten afsluiten is daardoor vaak ingewikkeld, kostbaar en tijdrovend. Omdat nog onduidelijk is of uitsluiting van de aanbestedingsrichtlijn mogelijk is, wordt nu gekozen voor een wetsvoorstel met bepalingen die de bestaande procedures versimpelen.
Vervallen emvi-criterium
Allereerst vervalt het emvi-criterium, ofwel gunning op basis van de goedkoopste inschrijving. Gemeenten kunnen door de wijziging vooraf kwaliteitseisen opstellen en een maximum tarief. Aanbieders kunnen vervolgens zelf beslissen of zij willen inschrijven.
Verplichtingen
Gemeenten kunnen in de nieuwe situatie ook verplicht worden reële prijzen af te spreken. Denk aan het meenemen van inflatie in de tarieven. Ook continuïteit van zorg krijgt een prominentere plek, gemeenten kunnen bijvoorbeeld gedwongen worden contracten met een vaststaande looptijd af te sluiten.
Vervolg
Wanneer de wijzigingen van kracht worden, is nog onduidelijk. De Eerste Kamer moet zich eerst nog buigen over de wetswijziging.
Bron: https://www.nji.nl/nieuws/kamer-stemt-in-met-vereenvoudiging-inkoop
Door tientallen verschillende contracteisen per zorgsoort op te stellen, leggen zorgverzekeraars onnodig veel administratieve druk op zorgorganisaties. Dat stelt branchevereniging ActiZ. De inkoopvoorwaarden van zorgverzekeraars voor de inkoop van thuiszorg, eerstelijnsverblijf, geriatrische revalidatiezorg en geneeskundige zorg voor specifieke patiëntgroepen moeten zaken als preventie, digitalisering en samenwerking tussen zorgverleners stimuleren. Het huidige systeem resulteert echter in een hoge administratieve last.
Ondermijnend systeem
ActiZ geeft aan dat het systeem van zorginkoop niet stimulerend, maar ondermijnend dreigt te werken. Ze stelt dat de minister van zorgverzekeraars een vereenvoudiging moet eisen. De brancheorganisatie ziet dat er meer zonder zorgcontracten gewerkt gaat worden. Omdat zorgorganisaties niet voldoende tijd en middelen hebben om voor elke zorgverzekeraar de administratie op orde te brengen, zullen ze niet met iedereen contracten willen sluiten. Dat beperkt uiteindelijk de keuzevrijheid voor cliënten.
Doorgeslagen
Volgens ActiZ is het inkoopsysteem doorgeslagen. Onder andere preventie, kwaliteit, goede arbeidsvoorwaarden en het stimuleren van passende zorg komen hierdoor in het gedrang. Minister Helder erkende het probleem in een Kamerdebat. Mogelijke oplossing kan zijn dat er één set voorwaarden per zorgsoort komt en dat er regionaal preferente zorgverzekeraars worden aangewezen op specifieke terreinen.
https://zorgkrant.nl/management-en-beleid/15281-administratieve-lasten-zorginkoop-moeten-lager
Of beluister de podcast op je favoriete podcastplatform:
Om het lerarentekort tegen te gaan besteden steeds meer scholen de inhuur van flexibele krachten aan. Dat heeft als bijkomend voordeel dat ze prijsafspraken kunnen maken met commerciële uitzendbureaus, waardoor scholen niet langer de hoofdprijs betalen. De politiek maakt zich echter zorgen over de inhuur van externe bureaus. Door een tekort aan docenten, vooral voor exacte vakken, rijzen de tarieven voor inhuur de pan uit, waardoor er veel geld naar commerciële detacheerders gaat.
https://www.aanbestedingscafe.nl/scholen-besteden-inhuur-aan-om-hoge-inhuurtarieven-tegen-te-gaan/
De Tweede Kamer wil dat misbruik van zorggeld en excessieve winsten worden aangepakt. Het toezicht op zorgaanbieders moet worden verscherpt, zodat malafide zorgaanbieders geen gebruik kunnen maken van zorgbudgetten. Minister van Langdurige Zorg Conny Helder, erkent dat het toezicht op zorgaanbieders bij sommige gemeenten nog niet optimaal is ingericht. Zij belooft gemeenten beter te gaan ondersteunen bij het opsporen van fraude.
https://www.aanbestedingscafe.nl/kamer-wil-misbruik-zorggeld-en-excessieve-winsten-aanpakken/
Dit keer buigt Tenderman zich over het opleidingsaanbod voor aanbesteders. Want er valt veel te leren, maar cursussen zijn ook schrikbarend duur. Een ‘vol’ klasje van tien cursisten levert zomaar 12.000 euro of meer op. En wat krijg je daar eigenlijk voor terug?
Met gasten Niels Uenk, directeur Public Procurement Research Centre, Alfred de Weert, directeur Tendermanagement bij CSU en Frans Slingerland, directeur Publieke Sector bij Supply Value.
De Tweede Kamer wil dat misbruik van zorggeld en legaal gemaakte, excessieve winsten worden aangepakt. Het toezicht op zorgaanbieders moet worden verscherpt, zodat malafide zorgaanbieders geen gebruik kunnen maken van zorgbudgetten.
Minister van Langdurige Zorg Conny Helder, erkent dat het toezicht op zorgaanbieders bij sommige gemeenten nog niet optimaal is ingericht. Dat geldt bijvoorbeeld voor toezicht op jeugdzorgaanbieders en aanbieders van maatschappelijke zorg. Helder belooft de Kamer gemeenten beter te ondersteunen bij het opsporen van fraude. Tegelijkertijd wil Helder de regeldruk niet te veel opvoeren. De administratieve lasten van zorgaanbieders worden anders te hoog.
Volgens de Tweede Kamer is de drempel voor het oprichten van een zorgbedrijf nu nog te laag. Helder wil de regels voor toetreding tegen het licht houden en sturen op ‘integere bedrijfsvoering’. Daarnaast zijn er wetsvoorstellen in de maak die misbruik van zorggeld moeten voorkomen.
De SP wil nog een stap verder gaan door alle winstuitkeringen in de zorg af te schaffen. Dat zou misbruik in de hand werken. De PVV wijst op onderzoek waaruit blijkt dat sommige zorgaanbieders twintig procent winst maken. De oppositiepartij is fel tegenstander van hoge winsten in de zorg.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
De Nederlandse Zorgautoriteit heeft vier zorgverzekeraars een boete opgelegd omdat zij onvoldoende transparant zijn geweest over wijzigingen omtrent het inkoopproces voor logopedie. Vorig jaar kregen dezelfde verzekeraars ook al een boete vanwege een niet-transparante werkwijze.
Verzekeraars VGZ, Univé, IZA en UMC hebben volgens de NZa wijzigingen rondom de inkoop van logopedie niet op tijd gepubliceerd. Elke zorgverzekeraar krijgt daarom een boete van 9.500 euro. De NZa hecht grote waarde aan transparantie bij zorginkoop. Als die onvoldoende geborgd is, kan dat de positie van zorgverleners ondermijnen. Alleen als zorgverzekeraars wijzigingen rondom een inkoopproces tijdig bekendmaken, kan een zorgaanbieder daar adequaat op inspelen, aldus de NZa.
In 2020 kregen VGZ, Univé, IZA en UMC elk een boete van 25.000 euro voor het overtreden van de regels rondom zorginkoop van mondzorg, farmaceutische zorg en hulpmiddelen.
Bron: Nationalezorggids.nl
In het regeerakkoord van kabinet Rutte IV zijn diverse maatregelen te vinden om de zorg in het sociaal domein betaalbaar te houden. Zo komen er ‘eerlijkere eigen bijdragen’ voor huishoudelijke hulp, wordt het Wmo-abonnementstarief aangepast en wil het kabinet structureel 100 miljoen tot een half miljard euro bezuinigen op de jeugdzorg.
Gemeenten krijgen de komende jaren inderdaad meer geld voor jeugdzorg, ook na 2022. Wel krijgen gemeenten niet zoveel als de arbitragecommissie dit jaar adviseerde. Ook stelt het kabinet meer voorwaarden aan de winstuitkering door zorgaanbieders. Zo moeten excessieve winstuitkeringen worden voorkomen.
Besparen op jeugdzorg
De grootste besparing moet bij de jeugdzorg vandaan komen. Jeugdzorgcliënten moeten vanaf 2024 mogelijk een eigen bijdrage betalen. Ook kan de duur van een behandeling worden verkort. Dat moet in 2024 leiden tot een besparing van 100 miljoen euro en in de jaren erna tot een besparing van een half miljard euro. Diverse brancheorganisaties, waaronder de VNG en Jeugdzorg Nederland, maken zich zorgen om de voorgenomen bezuinigingen. Zij willen dat het kabinet deze beter onderbouwt en heroverweegt.
Ten slotte wil de overheid dat ouderen zo lang mogelijk thuis wonen. Daarom wordt er geïnvesteerd in seniorenwoningen, preventieve zorg en mantelzorg. Ook wil de overheid inzicht in de kwaliteit van de geleverde zorg. Fraudeurs en niet-integere zorgbestuurders worden aangepakt, valt in het regeerakkoord te lezen.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
Ook in hoger beroep heeft de GGzE ongelijk gekregen over de WMO-tarieven van de gemeente Eindhoven. De GGZ-instelling vond dat de tarieven te laag waren. De rechter oordeelde opnieuw dat de gemeente Eindhoven de tarieven niet hoeft aan te passen.
De GGzE spande in juni al rechtszaak aan tegen de gemeente Eindhoven. De zorginstelling vond dat de Wmo-tarieven die de gemeente in de nieuwe aanbesteding voor Wmo-zorg hanteert, te laag zijn. Volgens GGzE liggen de tarieven 10 tot 15% lager dan normaal, omdat de gemeente de CAO voor verpleeg- en verzorgingshuizen en thuiszorg als uitgangspunt nam.
Als GGzE moet werken met de tarieven zoals de gemeente ze stelt, zou de organisatie naar eigen zeggen een reorganisatie moeten inzetten. In de uitspraak van eerder dit jaar stelde de rechter dat de tarieven voldoende onderbouwd waren door een rapport van adviesbureau Berenschot.
Onderbouwing mist
Ook de rechter bij het gerechtshof in Den Bosch komt door die conclusie. GGzE heeft het verweer tegen de tarieven onvoldoende onderbouwd. Ook stelt de rechter dat de gemeente niet verplicht is iedere aanbieder de specifieke kostprijs voor diensten te betalen. “De gemeente neemt een besluit over een reële prijs voor alle partijen en het is aan de aanbieder om te zorgen voor een gezonde bedrijfsvoering”, aldus de rechter.
De aanbesteding is inmiddels afgerond. Op 7 december wordt bekend welke vijf partijen de zorg gaan verlenen.
Bron: nu.nl
Nieuws dat voorbij komt in deze aflevering:
De gasten in deze aflevering:
Daarnaast in de podcast een nieuwe column van Tenderman. Vraag of een opmerking? Mail naar [email protected].
Presentatie: Sander van den Broek
Meer dan de helft van de jeugdzorgaanbieders maakt meer dan tien procent winst. Bij veertig procent is er zelfs sprake van een winst van meer dan twintig procent, terwijl drie tot zeven procent winst gebruikelijk is in de sector. Dat blijkt uit onderzoek naar jaarrekeningen van aanbieders door Kurtosis, uitgevoerd in opdracht van Binnenlands Bestuur.
Vooral aanbieders met een omzet tussen de 100.000 en 1 miljoen euro maken grote winsten, vaak meer dan twintig procent. Er zitten zelfs uitschieters tussen die vijftig procent winst maken. Volgens Wolter van Dam, partner bij Kurtosis, betreft het zorgverleners die zich richten op dyslexie, gezinshuizen en zorgboerderijen. Systeemaanbieders, zoals ggz-instellingen, maken weer minder winst: twee tot drie procent.
Van Dam stelt dat een ‘normale’ winst erop duidt dat zorginstellingen de omzet investeren in de zorg. Bij een absurd hoge winst lijkt dat dus niet te gebeuren. Wat ook opvalt: driekwart van alle onderzochte zorgaanbieders besteedt minder dan zeventig procent van het budget aan loonkosten. Dat wijst volgens Van Dam in de richting van onrechtmatigheid. Uit het onderzoek blijkt dan ook dat zeventien procent van de jaarrekeningen onrechtmatig is. “Veel aanbieders scoren ronduit slecht op indicatoren die op onrechtmatig handelen wijzen, waaronder winstpercentage, omzet, loonkosten per fte, de verhouding tussen loonkosten en winst en de salariëring van de bestuurder”, zegt hij. Dat is vooral van toepassing op organisaties zonder raad van toezicht. Van Dam raadt gemeenten aan met minder partijen zaken te doen om het overzicht te bewaren. Het liefst kiest een gemeente voor een aanbieder die wel een raad van toezicht heeft.
Kurtosis onderzocht de jaarrekeningen van 2107 jeugdzorgaanbieders, over het jaar 2019. Die zijn verplicht hun jaarrekeningen bij het ministerie van VWS aan te leveren.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
Groningse gemeenten hebben het aan zichzelf te wijten dat zij de grip op jeugdzorg kwijt zijn. Dat is de conclusie van het onderzoek dat Tim Robbe en Niels Uenk uitvoerden naar de inkoop van jeugdzorg, in opdracht van de gemeenten zelf. Instellingen dreigen failliet te gaan en aanbieders van buiten staan te trappelen om taken over te nemen van instanties die al jaren goed functioneren. De beoogde nieuwe inkoopmethode van de gemeenten zorgt bovendien voor nog meer risico’s.
Robbe en Uenk, experts op het gebied van inkoop binnen het sociaal domein, schrijven onder meer dat zij vermoeden dat gemeenten het eigen beleid niet consistent uitvoeren. Ook de organisatie en aansturing van het huidige stelsel zijn niet optimaal, net als de reflectie op het eigen beleid. Dat heeft volgens de experts bijgedragen aan het ‘ervaren van gebrek aan grip en zicht op kwaliteit’. Ze adviseren de gemeenten om zich bij te laten scholen.
De gemeente Groningen, Midden-Groningen en Veendam willen jeugdzorg in de toekomst anders in gaan kopen. Het is de bedoeling een beperkt aantal hoofdaannemers te selecteren, die vervolgens zaken moeten doen met onderaannemers. Op dit moment kopen de gemeenten nog in via het samenwerkingsverband Regionale Inkoop Groninger Gemeenten, onder leiding van de Groningse GroenLinks-wethouder Isabelle Diks.
De onderzoekers zetten echter vraagtekens bij de beoogde nieuwe werkwijze. Die moet leiden tot kostenbesparingen, efficiënter werken en betere samenwerking tussen hulpinstanties. “Deze verwachtingen klinken ons bekend in de oren. Andere gemeenten die eerder overstapten naar vergelijkbare modellen spraken dezelfde verwachtingen uit. Deze verwachtingen zijn nog nergens uitgekomen”, schrijven ze. Daarnaast kan de nieuwe werkwijze ertoe leiden dat kinderen zonder de benodigde zorg komen te zitten.
Daarentegen kleven er volgens Robbe en Uenk ook nadelen aan het huidige inkoopsysteem, waarbij iedere zorgaanbieder die zich kwalificeert, een contract met de gemeente kan afsluiten. Jeugdhulpverleners hebben er daardoor baat bij ‘zoveel mogelijk jeugdigen zoveel mogelijk hulp te bieden.’
Peter Verschuren, woordvoerder van de gemeente Groningen, erkent dat ‘niet alles goed is gegaan’ in de communicatie met jeudgzorgaanbieders. “Maar dat is ook onmogelijk als je ziet waarmee we in 2015 begonnen zijn toen de jeugdhulp van het rijk overging naar de gemeenten”, zegt hij. De gemeenten willen in gesprek met de zorgverleners om te zorgen voor betere samenwerking.
Het rapport is nog niet openbaar gemaakt. Ook de gemeenteraad van de gemeente Groningen heeft nog geen inzage gehad. Wethouder Diks liet eerder weten dat het openbaar maken van het rapport de positie van de gemeente ten opzichte van aanbieders zou verslechteren. Het rapport kwam na een WOB-verzoek van een journalist in handen van Dagblad van het Noorden. Zowel aanbieders als fracties in de gemeenteraad zeggen zich overvallen te voelen door het nieuws dat de gemeenten willen overstappen op een nieuwe wijze van inkopen.
Uit een reconstructie van De Correspondent blijkt dat de Nederlandse overheid allesbehalve voorbereid was op het tekort aan mondkapjes dat ontstond aan het begin van de coronapandemie.
Hoewel Ernst Kuipers eind februari 2020 nog meldde dat Nederland beschikte over een jaarvoorraad mondkapjes, kwamen ziekenhuizen in het zuiden van het land al snel zonder te zitten. De situatie was medio maart ronduit nijpend. René Dullaart, hoofd Inkoop van het Erasmus UMC, vertelt aan De Correspondent hoe hij wekenlang probeerde mondkapjes in te kopen in Europa. In eerste instantie zouden de GGD’s dit doen, maar de opdracht belandde bij Dullaart en Gerwin Meijer, hoofd van de inkoopsamenwerking van de vereniging van academische ziekenhuizen.
De overheid wilde mondkapjes inkopen via aanbestedingen, maar Dullaart schat in dat dat te lang duurt en spreekt zich daarover uit. Dullaart wordt al snel verantwoordelijk voor de inkoop van mondkapjes die op zeer korte termijn nodig waren. Hij krijgt van alle kanten aanbiedingen, leads die vaak nergens op uitlopen. Hij sluit een deal met het Belgische Pharmasimple, via tussenpersonen. Het beursgenoteerde bedrijf zou ook aan de Belgische overheid leveren. Uiteindelijk komt de deal niet tot stand. De tussenpersoon via wie Dullaart inkoopt, blijkt opgelicht te zijn. Daarna benadert Dullaart een kennis in China. Via die weg weet hij wel mondkapjes in te slaan, waarvan een deel later alsnog wordt afgekeurd.
Aan de start van de coronapandemie stond Nederland volgens Amerikaanse onderzoekers in de top-3 van best voorbereide landen. Dat kwam met name door de aanwezigheid van het RIVM en de GGD’s. Dullaart concludeert desondanks dat Nederland niet goed was voorbereid op het tekort aan mondkapjes. Hij uit zowel kritiek op zichzelf als op de overheid. Er was geen plan. “Dat is misschien wel een puntje van aandacht voor het vervolg”, zegt hij.
Het ministerie van VWS stelt in een reactie: “Het is goed dat alles boven water komt nu de crisis grotendeels achter ons lijkt te liggen. Daar kunnen we alleen maar van leren.” Het ministerie heeft Deloitte gevraagd onderzoek te doen naar de gang van zaken rondom de inkoop van mondkapjes. Dat wil het ministerie eerst afwachten, als bevestiging op het verhaal van De Correspondent.
Bron: De Correspondent
De zorgkantoren van zorgverzekeraars CZ, Eno, VGZ, Zilveren Kruis, Zorg en Zekerheid kunnen doorgaan met het inkopen van zorg die binnen de ggz valt. Dat oordeelde de rechter bij het kort geding dat meerdere zorgaanbieders tegen de zorgverzekeraars aanspanden.
Eerder sleepten de aanbieders de zorgkantoren ook al voor de rechter omdat zij vonden dat de zorgkantoren geen reële tarieven voor de zorginkoop ten behoeve van de Wlz in 2021 rekende. De rechter gaf de aanbieders toen gelijk en stelde dat zij de tarieven van 2020 aan moesten houden. In eerste instantie gingen de zorgkantoren tegen die uitspraak in beroep. De manier waarop zij hun kortingspercentages moesten onderbouwen was volgens hen onuitvoerbaar. Later stelden de zorgkantoren hun aanpak alsnog bij en verhoogden zij hun tarieven.
Tarieven ggz
Enkele aanbieders vonden de nieuwe tarieven voor de inkoop van ggz opnieuw niet redelijk, maar de rechter oordeelde anders. Zij vond de werkwijze van de zorgkantoren dit keer wel navolgbaar en stelt dat zij door kunnen gaan met de inkoop van ggz. Alleen zorgverzekeraar Zilveren Kruis mag het landelijk richttariefpercentage voor beschermd wonen zorgaanbieders niet verlagen.
Bron: Zorgkrant.nl
In deze podcast spreken we Fredo Schotanus, adviseur bij Significant Synergy en sinds eind 2019 hoogleraar publieke inkoop bij de Universiteit van Utrecht en opvolger van Jan Telgen. Hij heeft een gekke start gehad als hoogleraar in coronatijd. Hoe is hem dat vergaan en welke onderzoeken zijn er gestart? Daarover voelen we hem aan de tand.
Over die onderzoeken kunnen we alvast een tipje van de sluier oplichten: dit zijn er drie. Over duurzaam en sociaal inkopen, transparantie en effectiviteit én Jeugdzorg.
Op basis van deze drie onderzoeken, leggen we Fredo een aantal pittige stellingen voor:
Vond je dit een leuke podcast? Vergeet de podcast niet te delen en je te abonneren.
Wil je kans maken op de inkoopstripboeken? Laat ons dan weten wat je van de podcast vindt en welke onderwerpen we zeker nog moeten behandelen. Of vertel ons jouw verhaal. Stuur dit naar: [email protected].
Andere interessante linkjes naar aanleiding van de podcast:
De gemeente Maastricht sluit vier zorgaanbieders uit omdat zij te laat inschreven voor een aanbesteding. De aanbieders, die al jaren zorg leveren aan de gemeente, stellen dat ze de deadlines misten vanwege coronagerelateerde omstandigheden. Zij vechten het besluit van de gemeente aan bij de rechter. Volgens de rechter stelt de gemeente zich te formeel op.
De zorgaanbieders willen dat de gemeente de inschrijving alsnog accepteert. Als dat niet gebeurt ligt faillissement op de loer. Ook zijn er zorgen over de continuïteit van de zorg voor cliënten. Over de te late inschrijvingen bestaat geen twijfel, die zijn soms dagen na de deadline ingediend. Dat was echter te wijten aan omstandigheden door de coronacrisis, stelt jeugdzorgaanbieder NJoy4Kidz. De organisatie had naar eigen zeggen de handen vol aan de gevolgen van de schoolsluiting van medio december. Er was daardoor geen tijd om naar de lopende aanbesteding te kijken.
Slechte naam
De rechter stelde in de eerste zitting dat de gemeente zich te formeel opstelt. De advocaat van de gemeente Maastricht vond dat een van de zorginstellingen niet ontvankelijk moest worden verklaard omdat de andere vijf gemeenten aan wie de aanbieder zorg levert, niet gedagvaard waren. Daarop antwoordde de rechter: „De overheid is er toch voor en namens de burger? Een redelijk bekwame gemeente moet dit soort debatten voorkomen. Maar dit is kennelijk een overheid die oorlog wil en niet meedenkt met de burger. En Maastricht heeft al zo’n slechte naam.”
Andere zorgaanbieders hebben al aangegeven bezwaar te zullen maken als de rechter de zorgaanbieders in de zaak in het gelijk stelt. Volgens hen is dat in strijd met het gelijkheidsbeginsel.
De uitspraak volgt op 11 maart.
Bron: DeLimburger.nl
Uit onderzoek van NRC blijkt dat 120 van de 355 gemeenten geen sluitende begroting over 2021 in kunnen leveren. Twaalf gemeenten staan onder curatele van de provincie. Gemeenten kunnen onderhoudstaken soms niet langer uitvoeren terwijl ze de lasten voor inwoners jaar na jaar moeten verhogen.
NRC onderzocht 336 toezichtbrieven om een beeld te krijgen van de gemeentelijke financiën. Toezichtbrieven bevatten een respons van de provincie op de door een gemeente ingediende begroting. Bijna alle gemeenten moesten de afgelopen jaren miljoenen euro’s bezuinigen of moeten op dit moment overgaan tot bezuinigingen om hun begroting over de komende vier jaar rond te krijgen. Het probleem speelt zowel bij grote als kleine gemeenten.
Decentralisatie
Volgens de gemeenten ligt het probleem bij de decentralisatie van de zorg, die inging in 2015. De kosten liepen op omdat het Rijk zorgtaken doorschoof naar de gemeenten, terwijl tegelijkertijd de zorgbudgetten van gemeenten werden gekort. Hierdoor kwamen gemeenten jaarlijks structureel geld tekort.
Dat gemeenten moeten bezuinigen staat in schril contrast met de nieuwe opgaven die bij gemeenten neer worden gelegd. Nieuwe wetgeving, zoals de Omgevingswet, kan volgens veel gemeenten onder de huidige omstandigheden niet naar behoren worden uitgevoerd.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) stuurde vorige maand nog een brandbrief naar het Rijk over de ontstane tekorten. Gemeenten en het Rijk zijn nu in onderhandeling over extra financiële ondersteuning.
Bron: NRC.nl
Mensen met een beperking ondervinden steeds vaker de effecten van bezuinigingen in het sociaal domein. Dat blijkt uit onderzoek van belangenvereniging Ieder(in).
Gemeenten bezuinigen binnen de Wmo op hulp bij het huishouden en op hulpmiddelen. Maatwerk verdwijnt en gemeenten kiezen bij de uitgifte van hulpmiddelen vaker voor standaardoplossingen waardoor cliënten niet altijd de hulpmiddelen die ze nodig hebben. Ook scherpen gemeenten de voorwaarden voor gebruik van aanvullend vervoer verder aan. Het aantal te gebruiken kilometers wordt begrensd of verlaagd of gemeenten stappen ook hier af van maatwerk. Ieder(in) stelt dat dit ten koste gaat van de zelfstandige mobiliteit van mensen met een beperking.
Jeugdhulp en pgb
Dezelfde trend is zichtbaar bij jeugdhulp. Ook hier is minder maatwerk mogelijk en moeten mensen langer een beroep doen op eigen kracht en netwerk. Volgens Ieder(in) lopen ouders van kinderen met een intensieve hulpvraag de hulp die ze nodig hebben mis. In sommige gemeenten wordt het gebruik van het persoonsgebonden budget (pgb) ontmoedigd, ondanks het feit dat het pgb een volwaardig alternatief is voor zorg in natura.
Gemeenten kampen al langer met oplopende kosten in het sociaal domein. Vorige week stuurde de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) nog een brandbrief naar het Rijk over de penibele financiële situatie waarin veel gemeenten zich bevinden.
Bron: Iederin.nl
Het college van B&W heeft besloten alle aanbestedingsprocedures voor de Wmo en Maatschappelijke Opvang/Beschermd Wonen stop te zetten. Aanleiding is onduidelijkheid in de lopende procedures, schrijft Wethouder Zorg Simone Kukenheim aan de gemeenteraad.
Na een voorlopige gunning in twee aanbestedingstrajecten afgelopen november spanden zes partijen een kort geding aan tegen de gemeente. Zij vonden dat het onvoldoende duidelijk was hoe cliëntplekken verdeeld zouden worden. Daarop won de gemeente Amsterdam juridisch advies in. Uit dat advies blijkt dat de gehanteerde aanbestedingsprocedure inderdaad onvoldoende duidelijkheid gaf over de verdelingssystematiek van de cliëntplekken. De gemeente kiest stopt alle lopende aanbestedingen en is voornemens een nieuwe, transparantere aanbesteding te starten.
Vertraging
Het was de bedoeling dat de nieuwe contracten met een duur van zes jaar zouden bijdragen aan de transitie van het sociale stelsel in de gemeente Amsterdam, waarbij Buurtteam zouden worden ingezet. Het college vindt het ‘bijzonder teleurstellend’ dat de aanbestedingen gestopt moeten worden en heeft opdracht gegeven tot een onafhankelijke evaluatie van de gevolgde procedures. De inkoopprocedures zijn naar schatting met twaalf maanden vertraagd. De gemeente verlengt de huidige contracten met zorgaanbieders zodat de zorg voor inwoners van Amsterdam niet in het gedrang komt.
Uit de Monitor Sociaal Domein 2020 blijkt dat er grote verschillen zijn in de mate van samenwerking tussen gemeenten en aanbieders. Ook blijven de administratieve lasten bij aanbestedingen hoog. Hugo de Jonge, minister van Volksgezondheid, wil gemeenten ondersteunen met kennisdeling en standaardisatie. Daarnaast blijft hij zich inzetten voor een herziening van de Europese aanbestedingsrichtlijn binnen het sociaal domein, schrijft hij aan de Tweede Kamer.
De Jonge beloofde eind oktober een kwalitatief onderzoek naar aanbesteden in het Sociaal Domein uit te laten voeren toen hij de resultaten van een kwantitatief onderzoek en de Monitor gemeentelijke zorginkoop naar de Tweede Kamer stuurde. Het kwalitatieve onderzoek met de titel ‘Monitor sociaal domein 2020’, onderschrijft de kwantitatieve onderzoeken die eerder al werden uitgevoerd naar inkoop en aanbesteden binnen het Sociaal Domein.
Met het nieuwste onderzoek worden vier actielijnen met aanbevelingen onderscheiden. Zo moet weloverwogen inzet van inkoop en contracteren worden bevorderd met kennisdeling en moet een verbeterde de samenwerking tussen gemeenten en aanbieders leiden tot goede zorg en ondersteuning. Standaardisatie moet de administratieve druk verlichten. Ten slotte moet inkoop ingericht worden als een continu leer- en verbeterproces om transformatiedoelstellingen te behalen. De Jonge zet bij alle actielijnen in op het delen van kennis en praktijkervaringen en het aanbieden van handreikingen en opleidingen.
Europastrategie
De Jonge pleit daarnaast al geruime tijd voor een aanpassing van de Europese aanbestedingsrichtlijn binnen het sociaal domein. De hoge administratieve lasten en minimale grensoverschrijdendheid, zoals bleek uit eerder onderzoek door Deloitte, pleiten volgens De Jonge voor afschaffing. Hij informeert de Tweede Kamer over de resultaten van zijn inspanningen. Er zijn vooralsnog weinig concrete acties vanuit de EU in reactie op Nederlandse initiatieven om de problemen in het sociaal domein zichtbaar te maken. Hij ziet wel dat andere Europese lidstaten worstelen met dezelfde problematiek. “Een Europese aanbestedingsprocedure is in veel gevallen slecht geschikt om de beste zorg voor burgers te realiseren waarbij continuïteit, lokaal partnerschap en samenwerking voorop staan”, schrijft hij. De Jonge blijft zoeken naar medestanders binnen de EU en onderhoudt contact met fracties binnen het Europees Parlement.
Wet maatschappelijk verantwoord inkopen Jeugdwet en Wmo 2015
Om een brug te slaan tussen de huidige praktijk en een eventuele wijziging van het aanbestedingsrichtlijnen heeft De Jonge een Wetsvoorstel maatschappelijk verantwoord inkopen Jeugdwet en Wmo 2015 opgesteld. Nu de internetconsultatie voor het voorstel is gesloten, gaat het naar de Raad van State. Om gemeenten te helpen de transitie te maken worden voor deze nieuwe wet handreikingen opgesteld. In 2021 volgen pilots waarbij de nieuwe wet in de praktijk wordt gebracht.
De Rekenkamer van Amsterdam concludeert dat een complexe inkooporganisatie oorzaak is van de plotselinge stijgende jeugdzorgkosten in 2018. In dat jaar was de gemeente 42 miljoen euro meer kwijt aan jeugdzorg, zonder dat de gemeente wist waarom.
Er werd in 2018 vaker een beroep gedaan op jeugdzorg maar daarmee valt de enorme kostenstijging niet te verklaren. Gemaakte berekeningen over verwachte kostenbesparingen klopten niet, volgens de Rekenkamer. Ook zou de inkooporganisatie te complex zijn. Ook onderzoeksplatform Follow the Money sprak met zorgaanbieders over de kwestie. Aanbieders zeggen dat de gemeente regelmatig te veel betaalde en dat inkoopmanagers te weinig kennis van zaken hadden.
Maatregelen
De gemeente zegt de problemen te herkennen en neemt maatregelen. Het digitale inkoopsysteem voor jeugdzorg gaat opnieuw op schop. Ook vindt de gemeente dat het rijk te weinig financiële middelen beschikbaar stelt voor het jeugdzorgbudget. De Rekenkamer is ook hierop kritisch: de gemeente neemt te weinig verantwoordelijkheid.
De gemeente Breda wil dat ouders en opvoeders in grotere mate bijspringen voor er een voorziening voor jeugdhulp wordt geboden. Zo wil de gemeente de oplopende kosten in het Sociaal Domein drukken en tekorten terugdringen. Dit jaar kijkt de gemeente tegen een tekort van 2,5 miljoen euro aan.
In de plannen staat dat ouders en opvoeders een grotere rol moeten krijgen, ook financieel. De gemeente gaat wel toetsen of de eigen opvang nadelig is voor het gezin. Als ouders door het bieden van hulp minder kunnen werken, moeten zij aantonen hoeveel hun inkomen daalt. Als het gezinsinkomen tot onder 120 procent van het minimumloon daalt, springt de gemeente bij. Daarnaast kijkt de gemeente naar het inkoopproces, het op- en afschalen van zorg, het gebruik maken van het voorliggend veld zoals vroege signalering en opvang via de huisarts en verschillende initiatieven op grensvlak van jeugdzorg en onderwijs.
De plannen staan omschreven in de Verordening Jeugdhulp Gemeente Breda 2020. Volgende maand neemt de gemeenteraad een besluit over de plannen.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
Ruim honderd gemeenten hebben zich in het afgelopen anderhalf jaar gemeld bij de Visitatiecommissie financiële beheersbaarheid Sociaal Domein van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). De commissie kijkt kritisch naar uitgaven en geeft onafhankelijk, niet-bindend advies.
Dat zoveel gemeenten hulp inschakelen en hun werkwijze laten ‘doorlichten’, wijst volgens een van de experts uit de commissie op de worsteling van gemeenten. De commissie ziet dat gemeenten vaak te weinig inzicht hebben in wat er gebeurt in het sociaal domein en geen meetbare doelen stellen. Ook hebben ze lang niet altijd de instrumenten om die doelen vervolgens te meten. Daar kunnen gemeenten zelf mee aan de slag.
Den Haag aan zet
Een deel van de problemen is echter te wijten aan beleid van de overheid. Er is bijvoorbeeld te weinig financiële zekerheid voor gemeenten. Er zou structureel meer geld naar het sociaal domein moeten. Vooral kleine gemeenten voelen de financiële impact van ingewikkelde, kostbare trajecten. Ook ziet de commissie dat gemeenten te weinig individuele vrijheid hebben bij het vragen van een eigen bijdrage en zorgen uiteenlopende verwijsroutes voor gebrek aan informatie over jeugdzorg.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
Het programma Inkoop en Aanbesteden Sociaal Domein biedt gratis e-learning aan inkoopprofessionals die hun kennis over het Sociaal Domein willen verbreden en verdiepen. De modules gaan onder andere in op het inkoopproces, marktanalyse, leveranciers- en contractmanagement binnen het Sociaal Domein.
De e-learning modules kunnen ook gevolgd worden door medewerkers van (zorg)aanbieders die zich bezighouden met inkoop, of door (inkoop)adviseurs die actief zijn in dit vakgebied. Binnenkort zijn er ook e-learning modules beschikbaar specifiek gericht op (zorg)aanbieders.
De modules duren twintig tot dertig minuten en bestaan uit video’s, tekst, interviews, podcasts en oefentoetsen. Aanmelden voor de e-learning modules kan hier.
Vijf jaar na de decentralisatie van de zorg concludeert het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) dat de resultaten van het nieuwe beleid achterblijven. Zwakke sociale groepen kunnen minder op steun uit hun omgeving rekenen dan gedacht. Het Rijk moet terug naar de tekentafel om structurele problemen op te lossen.
In 2015 werden de Wmo, de Jeugdwet en de Participatiewet ingevoerd. De gedachte was dat gemeenten beter maatwerk konden leveren en efficiënter konden werken dan het Rijk. Door eerder lichte hulp te bieden zou doorstromen naar zwaardere vormen van hulpverlening niet nodig zijn. Daarbij moesten gemeenten ook gebruik maken van de eigen kracht van mensen en hun sociaal vangnet.
Nu ziet het SCP dat de deelname van mensen met een beperking aan de samenleving niet is toegenomen, dat er nog steeds knelpunten in de jeugdzorg zijn en de kansen op werk voor mensen met een arbeidsbeperking nauwelijks zijn verbeterd. In het rapport ‘Sociaal Domein Op Koers? Verwachtingen en resultaten van vijf jaar decentraal beleid’ schrijft het SCP dat de verwachtingen van het decentrale beleid te hoog gespannen waren. Gemeenten behalen vooralsnog geen betere resultaten dan het Rijk.
Herbezinnen en bijsturen
Vlak na de invoering van de Wmo en Participatiewet was er ook al kritiek. De toenmalige moeilijkheden werden toen geweten aan opstartproblemen. Vijf jaar na dato stelt het SCP dat de betrokken ministeries aan zet zijn. De overheid moet ‘herbezinnen en bijsturen’ om knelpunten op te lossen. Zo zouden kwetsbare groepen meer prioriteit moeten krijgen, zou de regelgeving minder complex moeten worden en moet de overheid de verwachtingen over de Participatiesamenleving bijstellen.
Het huidige stelsel aanpassen is volgens het SCP geen voor de hand liggende keuze. Er is nog ruimte voor verbetering. “Niets doen is in onze ogen géén optie. Hoewel een grote transformatie als die in het sociaal domein een zaak van lange adem is, vragen knelpunten die na vijf jaar nog bestaan wel degelijk om actie, in het belang van de kwetsbare burgers om wie het gaat”, is te lezen in het rapport.
Bron: Volkskrant.nl, SCP.nl
De verlenging van het contract met jeugdzorgaanbieder Horizon ligt in verschillende gemeenten in Noord-Holland onder vuur, onder meer naar aanleiding van het onthullende boek van Hélène van Beek, over de aanbesteding van jeugdzorg in 2018. Een grote meerderheid van de colleges van B&W heeft de verlenging al goedgekeurd. De gemeenteraden proberen de verlenging nu van tafel te krijgen.
Onderzoeksjournalist Hélène van Beek stelt in het boek ‘Kinderen van de Staat. Jeugdzorg in ademnood’ dat de aanbesteding van jeugdhulp in 2018 onrechtmatig is verlopen. Het contract voor jeugdhulp werd gegund aan aanbieder Horizon, ondanks geluiden dat deze aanbieder niet de juiste zorg bood op andere locaties in Nederland. Daarbij stuurde de gemeente Hollands Kroon sterk op gunning aan Horizon, terwijl deze gemeente al zakendeed met een sterk aan Horizon gelieerde instantie.
Zorgen over kwaliteit
Diverse gemeenteraden willen nu dat er een onderzoek wordt ingesteld naar Horizon, om na te gaan of de aanbesteding daadwerkelijk onrechtmatig verlopen is en of de jeugdzorgaanbieder wel in staat is de juiste zorg te verlenen. Er zijn sinds 2018 zorgen geuit over de kwaliteit van jeugdzorg. Cliënten worden geacht dicht bij hun leefomgeving opgevangen te worden. Toch worden jongeren die niet kunnen aarden op de locatie in Bakkum overgeplaatst naar Harreveld, in de provincie Gelderland. “Er lopen iedere week kinderen weg, en er stroomt niemand door naar fase twee van de behandeling, terwijl die volgens Horizon wel geboden zou worden”, zegt SP-fractievoorzitter Keesman van de gemeenteraad in Enkhuizen.
Desondanks keurden zeventien colleges in de provincie de verlenging van het contract van Horizon al goed. De gemeenteraden in de provincies werken deze weken samen om in elke gemeente een motie in te dienen zodat de verlenging van het contract met Horizon niet doorgaat.
Bron: NHnieuws.nl
De vijf zorgkantoren die begin deze maand te horen kregen dat zij niet voldeden aan de aanbestedingsrichtlijnen gaan in hoger beroep. De manier waarop ze de kortingspercentages moeten onderbouwen is volgens hen onuitvoerbaar.
Op 1 oktober j.l. deed de rechter uitspraak in een rechtszaak die 68 zorgaanbieders hadden aangespannen tegen vijf zorgkantoren. De zorgaanbieders vonden de gehanteerde tarieven niet reëel. De rechter stelde hen in het gelijk en oordeelde dat de zorgkantoren de tarieven onvoldoende onderbouwd hadden. Ook handelden de zorgkantoren daarmee volgens de rechtbank niet volgens de geldende aanbestedingsbeginselen. De zorgkantoren mogen gestarte inkoopprocedures niet voortzetten en moeten de tarieven voor 2020 aanhouden, tenzij ze kunnen aantonen dat de gehanteerde tarieven voldoen aan geldende eisen.
Wettelijk kader
De zorgkantoren willen dat de rechter het vonnis verduidelijkt. In een reactie schrijven de betrokken zorgkantoren: “Zorgkantoren willen uiteraard ook graag werken met reële en goed onderbouwde tarieven, maar zijn van mening dat zij niet kunnen voldoen aan de gestelde eisen voor de onderbouwing. Ze hopen met een hoger beroep tot een werkwijze te komen die voor hen wel uitvoerbaar is. De maatschappelijke opgave voor een goede, betaalbare en beschikbare langdurige zorg is te groot om stil te staan en op oude voet door te gaan. Zorgkantoren vinden het daarom van essentieel belang dat de rechter hen duidelijkheid biedt over de kaders die worden gesteld aan de werkwijze waarbinnen zorgkantoren hun wettelijke taak kunnen uitvoeren.”
Bron: Skipr.nl
Uit onderzoek naar aanbestedingsrichtlijnen binnen het sociaal domein blijkt dat deze niet efficiënt of effectief zijn. De huidige richtlijnen moeten volgens de onderzoekers geëvalueerd en aangepast worden. Dat laat minister Hugo de Jonge middels een kamerbrief weten aan de Tweede Kamer.
De Jonge stelde het onderzoek in het kader van zijn voornemen om het sociaal domein uit te zonderen van aanbestedingsrichtlijnen. Gemeenten geven aan dat zij de aanbestedingsregels, die sinds 2016 van toepassing zijn, als ‘lastig’ ervaren en dat er geen duidelijke voordelen zitten aan het aanbesteden. Het onderzoek, uitgevoerd door Deloitte, moet op onafhankelijke wijze aantonen of dit het geval is.
Uit het onderzoek blijkt dat er geen grensoverschrijdendheid is in het sociaal domein, terwijl aanbestedende diensten ‘aanzienlijke uitvoeringslasten ervaren’. Dat leidt tot onevenredigheid, stelt het rapport. “Daarom kan worden geconcludeerd dat de regels die van toepassing zijn op overheidsopdrachten in het sociaal domein niet efficiënt noch effectief zijn”, concluderen de onderzoekers. Daaruit volgt ook de aanbeveling om “de huidige verplichtingen die voortvloeien uit de Europese richtlijn inzake overheidsopdrachten zoals die momenteel van toepassing zijn in het sociaal domein te evalueren met het oog op eventuele aanpassingen.”
Monitor Gemeentelijke Zorginkoop
Naast het onderzoek naar de effectiviteit en efficiëntie van de aanbestedingspraktijk binnen het sociaal domein, stuurt De Jonge ook de Monitor Gemeentelijke Zorginkoop 2020 naar de Tweede Kamer. Daarin is te lezen dat samenwerkingsverbanden zijn gegroeid ten opzichte van de jaren ervoor, neemt het aandeel ‘expliciete’ open house instrumenten toe maar worden er ook vaker selectieve procedures toegepast bij overheidsopdrachten. Bij de inkoop van Wmo-zorg neemt de inzet van inspanningsgerichte bekostiging af. Gemeenten stappen over op taakgerichte of gemengde bekostigingsvormen. Daarnaast neemt de looptijd van contracten toe, voornamelijk bij inkoop van jeugdhulp en in mindere mate bij inkoop van Wmo.
De Jonge schrijft aan de Tweede Kamer dat hij voor de kerstperiode van dit jaar nader in gaat op de stand van zaken rondom inkoop en aanbesteden in het sociaal domein. Er volgt dan een kwalitatief onderzoek naar inkoop binnen het sociaal domein, dat de Monitor Gemeentelijke Zorginkoop moet aanvullen.
Er is te weinig aandacht voor kwaliteit van ingekochte vervolgbehandeling voor tbs’ers. Dit belemmert de door- en uitstroom binnen tbs-klinieken, waardoor nog grotere druk op de tbs-zorg komt te staan. Dat concludeert de Inspectie Justitie en Veiligheid (IJV) die onderzoek deed naar tbs in Nederland.
Aanleiding voor het onderzoek waren diverse indicenten met tbs’ers die tijdens de resocialisatiefase opnieuw strafbare feiten pleegden. De IJV concludeert in het rapport ‘Geen kant meer uit kunnen’ dat het hoofd behandeling in een forensisch psychiatrisch centrum (FPC) onder grote druk staat, er te weinig personeel is de wijze van inkoop voor een slechte doorstroom van tbs’ers zorgt. Dat laatste veroorzaakt grote druk op de beschikbare plekken.
Inkoop door DJI
De Dienst Justitiële inrichtingen is verantwoordelijk voor de inkoop van vervolgvoorzieningen, voorzieningen waarnaar tbs’ers kunnen doorstromen na initiële behandeling. De IJV concludeert het volgende: “De vervolgvoorzieningen zijn via de aanbestedingsprocedure door DJI gecontracteerd waarbij inhoudelijke kwaliteit geen onderscheidend criterium is.” Het hoofd behandeling kan er daardoor soms niet op vertrouwen dat de vervolgvoorziening toereikend is voor een cliënt, vooral als er zich een nieuwe aanbieder aandient. Nieuwe aanbieders verklaren bij inschrijving te voldoen aan de vooraf gestelde institutionele vereisten maar dit wordt niet op voorhand gecontroleerd. Is de zorg toch niet afdoende, dan kunnen er pas bij een volgende aanbesteding eisen worden toegevoegd. “Dit vormt een risico omdat elke aanbieder die voldoet aan de minimale eisen om forensische zorg te leveren, zich kan inschrijven op de aanbesteding en zodoende inkomsten genereren zonder oog te hebben voor de kwaliteit van forensische zorg”, stelt de IJV.
Daarnaast wordt kwaliteit in aanbestedingsdocumentatie omgezet in het begrip ‘doelmatigheid’, dat alleen stuurt op een zo kort mogelijke duur van de behandeling. Ten slotte stelt de Inspectie dat de Europese aanbestedingsregels de doorstroom beperken. “Het stelsel biedt onvoldoende langdurige zekerheid die nodig is om als FPC uit te breiden.”
Nieuwe inkoopsystematiek
Minister Dekker van Rechtsbescherming wil naar aanleiding van het rapport ‘binnen de kaders van de aanbestedingswet tot een nieuwe inkoopsystematiek te komen.’ Die moet de DJI beter in staat stellen op capaciteit en kwaliteit te sturen. Naar verwachting is de nieuwe systematiek eind dit jaar gereed, stelt hij in een brief aan de Tweede Kamer.
Deze week verschijnt het boek ‘Kinderen van de Staat. Jeugdzorg in ademnood’, van onderzoeksjournalist Hélène van Beek. In het boek beschrijft ze hoe de aanbesteding van jeugdzorg in Noord-Hollandse gemeenten naar een enkele aanbieder wordt geschreven, die op meer plekken in Nederland niet naar behoren leverde.
Achttien gemeenten in Noord-Holland Noord schreven in 2018 een aanbesteding uit. Die werd gewonnen door aanbieder Horizon. Van Beek ontdekte dat dit bedrijf gelieerd was aan aanbieder Incluzio, dat al zakendeed met de gemeente Hollands Kroon. De aanbesteding werd geheel naar de werkwijze van Horizon toegeschreven. Een aanbieder met een aanpak die elders in Nederland niet leidde tot gewenste resultaten.
Van Beek is drie jaar bezig geweest met het onderzoek voor het boek, waarbij ze vaak lang moest wachten op informatie die ze opvroeg via de Wet openbaar bestuur. Ook moest ze op het matje komen bij de Raad van Toezicht van Horizon. Van Beek spreekt van een doofpotcultuur en hoopt dat haar boek raadsleden en andere betrokkenen wakker schudt.
Bron: Noord-Hollands Dagblad
Het beleid dat vijf zorgkantoren hebben vormgegeven voor de inkoop van langdurige zorg, is als onrechtmatig bestempeld voor het jaar 2021. De zorgkantoren mogen gestarte inkoopprocedures niet voortzetten en moeten de tarieven voor 2020 aanhouden, tenzij ze kunnen aantonen dat de gehanteerde tarieven voldoen aan geldende eisen. Dat oordeelde de rechtbank Den Haag vorige week.
De rechtszaak tegen de vijf zorgkantoren was door 68 instanties aangespannen, waaronder instanties actief in de GGZ en gehandicaptenzorg. Zij vonden dat de geboden tarieven niet kostendekkend en reëel waren. De zorgkantoren stelden dat de tarieven wel degelijk rechtmatig waren, voldoende voor het leveren van goede zorg. De rechter stelde daarop dat de zorgkantoren de gehanteerde tarieven niet voldoende gemotiveerd hebben. Zij zouden wel degelijk reële tarieven moeten bieden, omdat ze gebonden zijn aan aanbestedingsbeginselen.
Volgens de voorzieningenrechter hadden de vijf zorgkantoren per sector moeten bekijken wat haalbaar is qua tariefstelling of tenminste een onderzoek moeten instellen. Dat hebben de zorgkantoren nagelaten.
Bron: rechtspraak.nl
Voor gemeenten nieuwe taken op zich nemen willen ze zekerheid over de financiering daarvan. Dat werd duidelijk op de ALV van de VNG, afgelopen vrijdag. 99,3 procent van de 355 gemeenten stemden voor een motie met die inhoud. Bovendien dreigen gemeenten taken af te stoten als ze geen extra financiële ruimte van het Rijk krijgen.
Gemeenten hebben al langer financiële problemen. Het Rijk zette de afgelopen jaren steeds meer taken weg bij gemeenten. Dit jaar zorgde de coronacrisis voor toenemende kosten en dalende opbrengsten. “Heel veel gemeenten snijden inmiddels in het bot. Als de gesprekken vastlopen hebben de onderhandelaars de ruimte dat wij niet zullen meewerken aan nieuwe taken waar het Rijk ons voor nodig heeft zoals voor de uitvoering van de Omgevingswet of de energietransitie”, zegt een van de initiatiefnemers van de motie, CDA-raadslid David Weekenstro, tegen het FD. De kans is zelfs aanwezig dat gemeenten taken uit de WMO of jeugdzorg afstoten.
De VNG staat achter de aangenomen motie en pleit voor een wet die het onmogelijk maakt extra taken naar gemeenten over te hevelen zonder adequate financiële ondersteuning. Minister Ollongren van Binnenlandse Zaken deed geen harde toezeggingen. Ze gaf via een videoverbinding aan in gesprek te willen blijven over de problematiek bij gemeenten.
Bron: FD.nl, Binnenlandsbestuur.nl
De Nederlandse Zorgautoriteit (Nza) legt vier zorgverzekeraars elk een boete van 25.000 euro op omdat zij onvoldoende transparant zijn geweest over hun inkoopbeleid. Wijzigingen in het inkoopbeleid en in de procedure van zorginkoop zijn niet volgens de regels bekend gemaakt. Dat is nadelig voor zorgaanbieders, stelt de Nza.
Het gaat om VGZ, Univé, UMC en IZA, die vallen onder de vlag van Coöperatie VGZ. Met hun werkwijze overtraden zij de Regeling transparantie zorginkoopproces Zvw. De Nza kreeg in 2019 een melding over mogelijke overtredingen bij het zorginkoopproces en deed onderzoek. Daaruit bleek dat VGZ publicatiedata van conceptovereenkomsten wijzigde zonder die tijdig aan te kondigen. Daarnaast verlengde de verzekeraar de tekentermijn van de inkoop van farmaceutische zorg en protheses, ook zonder dit op tijd en op de juiste manier te melden.
“Een transparant zorginkoopproces is van belang om te komen tot goede afspraken tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders. Overtreding van regels die deze transparantie borgen, kan in het nadeel zijn van zorgaanbieders. Het is daarnaast, zoals ook blijkt uit onze jaarlijkse monitors over de contractering, een bron van ergernis voor zorgaanbieders”, schrijft de Nza.
Bron: Nza.nl
Achttien Friese gemeenten gaan scherpere voorwaarden stellen bij de inkoop van jeugdzorg. Gemeenten willen bij het afsluiten van nieuwe contracten beter sturen op de kosten om financiële tekorten terug te dringen. Ook moet er minder geld gaan naar lichte jeugdhulp.
De aanbesteding en inkoop van jeugdzorg en beschermd wonen vroeg de afgelopen jaren veel van de gemeentelijke budgetten. Meer geld is volgens de gemeenten geen oplossing. Daarom gaan ze beter op uitgaven sturen. Zo dienden instanties die zorg voor begeleid wonen leverden, declaraties op maandbasis in terwijl er veel minder zorg verleend was. Daarom moeten zorginstanties voortaan per etmaal declareren. De administratieve lasten voor instanties nemen dan toe, maar naar verwachting scheelt deze aanpak ’tonnen per jaar’.
Ook moeten mensen die een beroep doen op beschermd wonen sneller begeleid worden naar een zelfstandige woonvorm. Nu blijven cliënten nog te lang in een beschermde woonvorm wonen omdat ze moeilijk aan een eigen woning kunnen komen. Dat kost de gemeente 50.000 euro per cliënt.
Lichte jeugdhulp
Volgens Hilde Tjeerdema, wethouder in de gemeente Leeuwarden, is er de laatste jaren steeds meer geld naar lichte jeugdhulp gegaan, naar een populatie jongeren die voorheen geen hulp kreeg. Daardoor blijft er minder geld over voor specialistische jeugdzorg. Volgens haar is het geen taak van de overheid lichte jeugdhulp in te kopen.
“Het open laten van afspraken is geweest. Wij gaan strakker eisen wat er geleverd wordt, wat iets mag kosten en wie het moet doen”, aldus Tjeerdema.
Bron: LC.nl
Jeugdzorgaanbieder Team050 maakt voor de tweede keer op rij een winst meer dan een miljoen euro, maar steekt dit ondanks eerdere beloften in eigen zak. Dat ontdekte Gronings raadslid Jasper Been (GroenLinks) toen hij de jaarrekening van de instantie doorspitte.
Been besloot de jaarrekening te onderzoeken nadat de organisatie vorig jaar beloofde de winst van 1,8 miljoen euro over 2018, terug te laten vloeien naar de sector. Het blijkt dat dit niet gebeurd is. Team050 maakte in 2019 1,1 miljoen euro winst. Het geld is voor een groot deel naar de aandeelhouders gegaan. Been erkent dat dit niet strafbaar is, maar vindt het wel laakbaar dat de organisatie haar beloften niet nakomt.
“Zo vloeit kostbaar publiek geld dus in de zakken van particulieren. Innovatie in de jeugdzorg is hard nodig, maar wat hebben we daaraan als kostenbesparingen niet gemeenten ten goede komen, maar de aandeelhouders van zorgbedrijven?”, stelt Been op Twitter.
Reacties
Team050 laat via de eigen website weten dat gemaakte winsten niet ten koste gaan van personeel of cliënten. GroenLinks wil samen met de SP en de Christenunie weten wat het stadsbestuur gaat doen aan hoge winsten bij zorgaanbieders.
Bron: RTVNoord.nl
Tien taxibedrijven gaan de komende jaren het Wmo-vervoer in de gemeente Den Helder verzorgen. Omdat het niet lukt één vervoerder te contracteren, schakelt de gemeente nu ook voor de lange termijn over op inkoop via open house.
De gemeente Den Helder wilde het liefst een vervoerder contracteren voor het Wmo-vervoer en zette daartoe twee keer een aanbesteding in de markt. Toen die aanbestedingsprocedures op niets uitliepen, schakelde de gemeente eind 2019 snel over op inkoop op basis van open-house. Tien vervoerders werden gecontracteerd voor een periode van een jaar. Daar gaat de gemeente nu ook voor de komende twee jaar mee door. De open house inkoopprocedure levert nu contracten op voor de duur van twee jaar, met een optie tot verlenging.
Tarieven te laag
De eerste aanbestedingsronde in 2019 leverde geen inschrijvende partijen op omdat de gevraagde tarieven te laag waren. Bij een tweede ronde, eind 2019, schreef slechts een partij zich in, maar die voldeed niet aan de gestelde eisen. Meer gemeenten worstelden dat jaar met het inkopen van contractvervoer. Er waren geen of te weinig inschrijvingen op diverse aanbestedingen, ook vanwege te lage tarieven.
Bron: Taxipro.nl
De provincie Noord-Holland constateert dat gemeenten worstelen met hun financiën. De coronacrisis en zorgtaken die door de gemeenten worden uitgevoerd leggen beslag op de schatkist, terwijl de inkomsten dit jaar terugliepen. De provincie wil dat het Rijk de gemeenten tegemoet komt.
De overheid moet bijspringen volgens de provincie, anders zullen gemeenten moeten overgaan tot flinke bezuinigingen. De provincie heeft daarom een brandbrief naar minister Ollongren van Binnenlandse Zaken gestuurd. De minister wilde de afgelopen maanden nog geen toezeggingen doen over financiële ondersteuning. De situatie was volgens haar nog te onzeker. De provincie stelt dat het nu tijd is om over de brug te komen. “Er is extra geld van het Rijk nodig om de tekorten te kunnen dekken. Alleen dan kunnen gemeenten hun taken goed blijven uitvoeren”, stelt gedeputeerde Ilse Zaal tegenover NH Nieuws.
Amsterdam wil uitstel indienen begroting
Vorige week verzocht de gemeente Amsterdam al om uitstel voor het indienen van de begroting voor 2021. Ook daar spelen oplopende kosten en teruglopende inkomsten de gemeente parten. De gemeente kijkt tegen een potentieel begrotingstekort aan van ruim 250 miljoen euro. Na 2021 zal naar verwachting jaarlijks een structureel tekort van 200 miljoen euro blijven bestaan.
Bron: Nhnieuws.nl, binnenlandsbestuur.nl
Het Sociaal Domein is continu in beweging. Sinds de decentralisatie van de Participatiewet, Wmo 2015 en Jeugdwet zijn er meer verantwoordelijkheden naar gemeenten geschoven. Goed samenwerken met zorgverleners is, in een versplinterd zorglandschap, essentieel.
Om professionals in het Sociaal Domein handvatten te kunnen bieden heeft TenderSucces het whitepaper ‘Dé worsteling van zorgaanbieders in het Sociaal Domein’ opgesteld.
In het whitepaper lees je alles over:
Je kunt het whitepaper hier opvragen.
TenderSucces is Partner van Aanbestedingscafe.nl
Met een Waarschuwingsregister zorgfraude en het Informatieknooppunt Zorgfraude (IKZ) moeten gemeenten, zorgkantoren en zorgverzekeraars gegevens uit kunnen wisselen over zorgfraude. De oprichting van het register en de stichting IKZ worden geregeld met het wetsvoorstel ‘Bevorderen samenwerking en rechtmatige zorg’, dat vorige week door minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid naar de Tweede Kamer is gestuurd.
Met het Waarschuwingsregister zorgfraude kunnen partijen informatie over frauderende partijen in de zorg delen. Zo moet er een eenduidig beeld ontstaan en kunnen gemeenten elkaar waarschuwen voor fraudeurs. Om een bedrijf of persoon te registreren in het Waarschuwingsregister zorgfraude, moet er een gerechtvaardigde overtuiging bestaan dat er gefraudeerd is.
Informatieknooppunt Zorgfraude
Daarnaast moet het Informatieknooppunt Zorgfraude gaan functioneren als stichting waar signalen van fraude uit de zorg uitgewisseld kunnen worden. Organisaties kunnen voortaan melding doen van zorgfraude, mits deze geen gegevens bevatten waarop medisch beroepsgeheim rust.
Minister Ollongren van Binnenlandse Zaken stelt voorlopig geen extra financiële middelen beschikbaar voor gemeenten die in financiële nood verkeren. Dat maakte ze vorige week bekend in een overleg over gemeentelijke financiën. Gemeenten hebben te maken met oplopende kosten en teruglopende inkomsten door de coronacrisis. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten had opgeroepen met steun over de brug te komen.
Wel zullen ‘reële coronakosten’ vergoed worden en gaat de minister in overleg met provinciale toezichthouders om na te gaan of gemeenten dit jaar een niet-sluitende begroting in kunnen dienen. Een oplossing voor structurele tekorten – die al langer spelen – is er nog niet. De minister wil eerst inzicht hebben in de financiële situatie van gemeenten over 2019.
Sociaal Domein
Oplopende kosten in het Sociaal Domein is één van de factoren waar gemeenten dit jaar mee te maken hebben gekregen. Ook op dat vlak zegde de minister geen extra middelen toe. De gemeenten hebben in 2019 al extra geld gekregen om kosten te dekken. Het kabinet onderneemt pas actie als de resultaten van lopende onderzoeken naar groeiende jeugdzorgkosten en de financiële gevolgen van de invoering va het Wmo-abonnementstarief voor gemeenten bekend zijn.
Opschalingskorting
Mogelijk wordt er op Prinsjesdag een verlichting van de opschalingskorting aangekondigd. Hiermee zouden gemeenten minder hoeven in te leveren op het gemeentefonds, en dus ook structureel minder kosten maken.
Bron: Binnenlandsbestuur.nl
Het coronavirus drukte de afgelopen maanden een stempel op het sociaal domein. Zorg moest razendsnel anders georganiseerd worden. Gemeenten kampten als gevolg van de coronacrisis met hogere kosten en klopten aan bij de overheid voor steun. Ook Marco van der Spek-Stikkelorum, inkoopdeskundige binnen het sociaal domein, merkte welke gevolgen het coronavirus had voor de regionale afdeling inkoop en contractbeheer.
Van der Spek-Stikkelorum is inkoopstrateeg en contractmanager binnen het sociaal domein voor acht gemeenten in de regio Gooi- en Vechtstreek. Hij en zijn collega’s moesten net als de rest van Nederland vaker werken op afstand. In het sociaal domein is dat een grotere uitdaging dan in andere sectoren. “Bij het sociaal domein kun je, ten opzichte van andere zaken die je inkoopt, niet zonder samenwerking. En als je start met inkoop is dat doorgaans een mooi moment om weer met aanbieders te spreken, gewoon live. De afgelopen tijd moesten we dat anders doen”, vertelt hij.
Veerkrachtige organisaties en cliënten
Door het coronavirus ontkwamen cliënten niet aan een gewijzigde invulling van hun zorg. Soms viel de dagbesteding weg, in andere gevallen moesten organisaties overstappen op individuele begeleiding. Samenkomen in groepen kon immers niet. De Wmo gaat uit van zogeheten uitstelbare zorg. Van der Spek-Stikkelorum zag dat dat veel impact had op cliënten. “Dat wat uitstelbare zorg wordt genoemd, is dat in een aantal gevallen echt niet. En zeker niet als je kijkt naar de persoonlijke impact op het leven van de inwoners met een ondersteuningsbehoefte. Huishoudelijke hulp kun je één à twee weken uitstellen, maar na drie weken wordt het wel anders.” Toch ziet Van der Spek-Stikkelorum ook dat organisaties en cliënten de veranderende omstandigheden zo goed mogelijk oppakten. Cliënten die niet meer naar een dagbesteding konden, gingen zelf een blokje om. “Dat is niet te vergelijken met elkaar. Maar een hoop mensen kunnen ineens wél zonder de dingen waar ze altijd aan gewend waren. En dat geldt ook voor het sociaal domein in het algemeen: we denken pas na over alternatieven als het niet anders kan.”
Stijgende zorgkosten
Maar hoe zit het dan met die stijgende zorgkosten waar gemeenten tegenaan lopen? Volgens Van der Spek-Stikkelorum draagt het coronavirus zeker bij aan die hogere kosten, maar is dat ook een fenomeen dat sowieso al jaren speelt. Volgens hem draagt een aantal zaken daaraan bij. “Als je kijkt naar wat de maatschappij van iemand verwacht, dan zie je dat die lat steeds hoger wordt gelegd. En het sociaal domein heeft te maken met een open-einde-regeling, met op een aantal vlakken slechte of soms zelfs geen normering. En dat maakt zorg automatisch duur.” De open-einde-regeling bepaalt dat iedereen in Nederland de juiste zorg moet krijgen. “Als iemand aan mijn bureau staat die mij vertelt dat een inwoner hulp nodig heeft, dan kan ik niet zeggen dat dat niet kan. Maar tegelijkertijd is het geld niet oneindig. En die twee dingen verhouding zich niet goed tot elkaar.”
Ook een gebrek aan inzicht in zorgkosten drijft die kosten omhoog. Als voorbeeld geeft hij de Wmo: “Op dit moment is het zo, ongeacht hoeveel zorg je krijgt, dat je een eigen bijdrage van negentien euro per maand betaalt. Dat betekent dat er ook aan die kant helemaal geen rem zit.” Het toepassen van normering, en meer inzicht in en openheid over die kosten is volgens hem dan ook hard nodig omdat de samenleving de almaar stijgende kosten anders niet meer kan dragen. “Als we niet normeren, dan gaan we failliet. Dan worden we ingehaald door de werkelijkheid. Ik denk dat we dan als samenleving niet meer op orde krijgen.” Meer en beter normeren, bijvoorbeeld in de jeugdzorg, leidt er volgens Van der Spek-Stikkelorum toe dat onnodige kosten vermeden kunnen worden, zodat er geen ‘onzinnige’ zaken gedeclareerd worden als zorgkosten.
Gewoon doorgaan
Waar de gemeente Eindhoven er onlangs voor koos zorginkoop tijdelijk stop te zetten, denkt Van der Spek-Stikkelorum daar niet aan. De regio Gooi- en Vechtstreek koos niet voor verlenging van bestaande contracten, maar voor nieuwe inkoopopdrachten. Volgens hem zijn er altijd wel omstandigheden die het lastig maken. “Nu hebben we corona, volgende week is het weer iets anders.” Ook onzekere voorwaarden hoeven geen belemmering te zijn bij zorginkoop. “De wereld draait gewoon door, ongeacht wat er in een contract staat. Ondanks al die beperkingen en eisen, kun je best met elkaar tot de conclusie komen dat het een bijzondere tijd is en afspreken hoe je daarmee om gaat. Je moet ook gewoon flexibel zijn.”
Daarbij is het volgens hem ook een moment om te evalueren en eens na te gaan of het ook anders kan, zegt hij. Hij pleit ervoor om na te gaan wat echt nodig is en daar het gesprek over aan te gaan. “We moeten hiervan leren en zeggen, een aantal dingen gaan we ook gewoon echt niet meer doen. Die gaan we terugbrengen naar daar waar het hoort, naar de eigen kracht van mensen. Dat stelt gemeenten misschien financieel gezien tot iets in staat, maar veel belangrijker is dat mensen tot iets in staat zijn. Dat mensen zich weer gewaardeerd voelen over zichzelf. Dat ze inzien: ‘Hé, ik kan veel meer dan gedacht’.”
Hervormingen in de jeugdzorg
Ook los van het coronavirus is het sociaal domein in beweging. Zo kondigden minister De Jonge en Dekker in maart van dit jaar aan de jeugdzorg te willen hervormen. Gemeenten moeten onder andere bovenregionaal gaan samenwerken om uniforme zorg te kunnen bieden. “Samenwerking bevorder je niet door het af te dwingen”, zegt Van der Spek-Stikkelorum in een reactie daarop. “Dat werkt alleen als je je er goed bij voelt.” Hij merkt dat het in zijn regio soms lastig is om met acht gemeenten tot besluiten te komen. “Als je bovenregionaal gaat samenwerken krijg je een groter probleem, want wethouders kunnen geen andere gemeente vertegenwoordigen. Maar je kunt ook niet met veertig man gaan zitten, dat schiet niet op.”
Hij vindt dat het in het voorstel vooral over het systeem gaat. “Men wil van een bepaald systeem af, maar uiteindelijk draait het daar niet om. Het gaat om datgene wat we ermee kunnen bereiken. En ik denk dat we met de hervormingen zoals die er nu in staan, aan de achterkant vrij weinig mee bereiken.” In plaats daarvan zou hij liever zien dat er een richtlijn komt voor samenwerking in het hele inkoopproces. “Partijen werken samen op de inkoop, maar op contractmanagement laten ze elkaar weer los. Dan zeg ik, beste overheid, maak dáár dan een richtlijn van. Als u samen iets doet, doet u dat van A tot Z.”
De Duitse overheid is in verlegenheid gebracht door de chaotische afhandeling van de inkoop van mondkapjes. Die vond plaats via een Open House-constructie. Veel handelaren sloten een deal en leverden mondkapjes, maar betaling blijft vooralsnog uit.
Net als andere Europese overheden zocht ook Duitsland aan het begin van de coronacrisis naarstig naar beschermingsmiddelen voor zorgpersoneel. Het Duitse ministerie van Volksgezondheid bestelde bij zevenhonderd leveranciers mondkapjes. Een deel daarvan heeft inmiddels een rechtszaak aangespannen tegen het ministerie omdat deze niet overgaat tot betaling. Specialisten stellen dat de Duitse overheid beter had kunnen kiezen voor een raamovereenkomst in plaats van een Open House-constructie.
Afgekeurde mondkapjes
Na het uitschrijven van de procedure werden er 738 orders geplaatst door het ministerie, maar het is onduidelijk hoeveel maskers er in totaal geleverd zijn. Wel werd duidelijk dat de keuringsinstantie TÜV niet in staat was alle geleverde maskers op tijd te testen. Bij de testen die wel uitgevoerd werden, bleek dat een vijfde van de maskers ondeugdelijk was.
De afgekeurde mondkapjes zijn opgeslagen. Leveranciers klagen dat ze de mondkapjes niet terug kunnen krijgen, niet betaald krijgen en ook in sommige gevallen ook geen testresultaten hebben waarmee aangetoond kan worden dat de mondkapjes inderdaad niet deugen.
Nederland heeft samen met Duitsland, Frankrijk en Italië een samenwerkingsovereenkomst afgesloten voor de inkoop van een veelbelovend coronavaccin. Dat liet minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge afgelopen weekend weten aan de Tweede Kamer.
De vier landen, inclusief Nederland, vormen samen de Inclusieve Vaccin Alliantie (IVA). Zij sloten een samenwerkingsovereenkomst af met AstraZeneca, een Brits-Zweeds farmaceutisch bedrijf. In eerste instantie kunnen driehonderd miljoen vaccins worden ingekocht, met nog eens honderd miljoen extra vaccins als dat nodig is. De Jonge benadrukt dat de levering van het vaccin met veel onzekerheid omgeven is. Het vaccin is nog niet uitontwikkeld en de kans is aanwezig dat het huidige onderzoek niet leidt tot een werkzaam middel. De landen investeren alsnog om de kans te vergroten dat snel een vaccin op de markt komt.
“Dankzij deze gezamenlijke inspanning bestaat de kans om al eind 2020 een eerste hoeveelheid vaccins tegen het coronavirus beschikbaar te hebben voor Europa. Met deze investering kunnen direct voorbereidingen voor productie worden getroffen, tijdens de ontwikkeling van het kandidaat-vaccin”, schrijft De Jonge aan de Tweede Kamer.
Het zogeheten kandidaatvaccin wordt op dit moment ontwikkeld door de universiteit van Oxford. Om het vaccin te testen wordt een grootschalig klinisch onderzoek opgestart, waarbij het vaccin op tienduizend mensen getest wordt. De landen zijn ook in gesprek met andere aanbieders.
Geen winstoogmerk
De IVA is opgericht om zo snel mogelijk vaccins beschikbaar te maken binnen Europa. Alle EU-lidstaten krijgen de mogelijkheid om onder dezelfde voorwaarden mee te doen met de overeenkomst, meldt AstraZeneca. Tijdens de pandemie wordt het vaccin zonder winstoogmerk verkocht.
De VS, het Verenigd Koninkrijk en India sloten eerder al overeenkomsten met AstraZeneca. Het is de bedoeling dat zogenoemde kwetsbare landen ondersteuning krijgen op basis van de gemaakte afspraken.
De door de Europese Commissie uitgeschreven aanbestedingen voor beschermingsmiddelen en medische apparatuur hebben nog geen daadwerkelijke levering opgeleverd voor Nederland. Dat schrijft Minister van Rijn in reactie op kamervragen over de Europese aanbestedingen.
Vanaf 28 februari konden alle EU-lidstaten zich inschrijven voor deelname aan de Europese aanbestedingen. Op dit moment lopen er vier Europese aanbestedingen: twee procedures voor persoonlijke beschermingsmiddelen, één voor beademingsapparatuur en één voor laboratoriumapparatuur en materiaal.
Schaarste
Van Rijn laat weten dat ook op Europees niveau beschermingsmiddelen en medische apparatuur schaars zijn. “Bij de Europese aanbestedingsprocedures loopt de EC tegen vergelijkbare problematiek aan als de individuele lidstaten die persoonlijke beschermingsmiddelen en andere hulpmiddelen proberen in te kopen. Voorbeelden hiervan zijn de schaarste van de middelen, lange levertijden en de noodzaak tot aanvullende controle op kwaliteit van beschermingsmiddelen die niet uit Europa komen.”
Er wordt op dit moment een inventarisatie gemaakt van leverbare producten. Tot nu toe blijkt dat geen van de middelen op korte tijd geleverd kan worden. Voor beademingsapparatuur kijken de lidstaten zelfs tegen een levertermijn van 52 weken aan bij het bedrijf dat de aanbesteding heeft gewonnen.
Landelijk Consortium Hulpmiddelen
Nederland heeft zich voor alle procedures ingeschreven. Voor drie van de vier aanbestedingen heeft de Europese Commissie inmiddels raamcontracten getekend met bedrijven. Medische apparatuur en beschermingsmiddelen die de afgelopen tijd wel geleverd konden worden, zijn ingekocht door Het Landelijk Consortium Hulpmiddelen.
Een uitbraak van een pandemie, hoe ga je daar als inkoper in een academisch ziekenhuis mee om? Vincent Suttorp, strategisch inkoper van geneesmiddelen van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam, vertelt hoe zijn dagelijkse praktijk er de afgelopen maanden uitzag.
“We besloten eind januari al uitvraag te doen bij onze leveranciers. Op het moment dat er leveringsproblemen zouden ontstaan wilden we dat zij met ons in overleg traden. We wisten dat er iets op ons af kwam, maar niet hoe groot dat zou worden.” De inkoop van geneesmiddelen voor coronapatiënten is breed, maar draait bijvoorbeeld om het middel Propofol. Met dat middel wordt een patiënt in slaap gehouden, zodat deze op de intensive care beademd kan worden. “We waren dus al in contact met onze leveranciers voor de eerste coronapatiënt in Nederland opdook. Medio maart werd het écht serieus.”
“Op zondag 15 maart werd ik gebeld met de vraag of ik wilde komen helpen bij de inkoop van mondkapjes. Er was geen paniek, maar het was wel duidelijk dat we in actie moesten komen.”
Daarna werd er al snel op dagelijkse basis informatie uitgewisseld over voorraden en het aantal patiënten op de intensive care. Verschillende werkgroepen zetten zich in voor het op peil houden van voorraden medicijnen en hulpmiddelen, vanuit het landelijk coördinatiepunt geneesmiddelen. Samenwerking en korte lijnen met de Inspectie voor de Gezondheidszorg en de inkoopcombinatie voor universitair medisch centra IZAAZ waren volgens Suttorp onmisbaar. “We concludeerden al snel: we moeten niet willen dat de één wel voldoende heeft en de ander niet.”
Uitbraak in
Noord-Italië
Intussen brak het
coronavirus in alle hevigheid uit in Noord-Italië. Dat had ook gevolgen voor de
inkoop van geneesmiddelen door Nederlandse ziekenhuizen. “Een van de
eerste uitdagingen die er was, was naar aanleiding van de grote uitbraak in
Noord-Italië. Daar zit een aantal distributiecentra en fabrieken die
geneesmiddelen produceren, dus dat was gelijk een spannende tijd. Dat is
allemaal goed gegaan, maar we hebben toen wel de voorraad in onze magazijnen
verhoogd.” Daarnaast werden er ook alternatieve middelen ingekocht, zodat er
voldoende buffer was.
Een proactieve houding was volgens Suttorp essentieel. “We waren natuurlijk enigszins op voorbereid door het Brexit-scenario dat we enkele maanden daarvoor hadden uitgerold. Dat heeft wel een iets andere inhoud, maar is ook toepasbaar op deze situatie. De eerste stap is heel proactief zijn richting je leveranciers: ‘Oké, hoe ga je dit aanpakken?’”
Iedereen is
op zoek naar hetzelfde
Maar hoe koop je datgene
in wat iedereen wil hebben? Suttorp: “Uiteraard zijn die geneesmiddelen ook in
andere landen erg gewild, maar leveranciers kiezen voor betrouwbare afnemers.
Je werkt op basis van je relatie en je gedrag. Een leverancier weet dat hij
gezien is als hij hier tien keer een hogere prijs vraagt dan elders. Je zou het
niet zeggen, maar de farmacie is qua ethiek ook wel een nette markt. Er wordt
veel geld verdiend, maar afspraak is afspraak. Wat betreft mondkapjes zie je dat
het voor Chinese leveranciers aantrekkelijk is om in Nederland te leveren.” Het
bieden van vastigheid, in combinatie met de inkoop en verkoopethiek van de
farmacie in Nederland, heeft er volgens hem aan bijgedragen dat men de crisis
het hoofd heeft kunnen bieden.
Ondeugdelijke
mondkapjes
De afgelopen maanden
kwamen ingekochte en weer afgekeurde mondkapjes regelmatig in het nieuws. Zo
werd een partij door de Nederlandse overheid ingekochte mondkapjes direct na
aankomst afgekeurd. Suttorp kan zich voorstellen dat dat gebeurt. “Dit soort
producten halen we voor een groot gedeelte allemaal uit China. De functie van
een leverancier is dan niet meer dan een tussenhandelaar. Als je in de hectiek
van corona een container binnenkrijgt ga je niet elk mondkapje controleren.”
Volgens Suttorp zijn de kwaliteitsprocessen in het Erasmus Medisch Centrum goed
geborgd. Alleen mondkapjes met een CE-markering worden ingekocht, en daarna
getest door de afdeling infectiepreventie. Er zijn daardoor geen ondeugdelijke
mondkapjes in het ziekenhuis terecht gekomen. “Maar”, zegt Suttorp, “dat neemt
niet weg dat wij als Erasmus Medisch Centrum ook buiten onze
standaardleverancier hebben moeten inkopen.”
Leverings(on)zekerheid
Suttorp en zijn
collega’s blijven alert op de hoeveelheid medicijnen. “Propofol heeft nog wel
onze aandacht, ook omdat het gebruikt wordt bij een patiënt die geopereerd
wordt.” Hij verwacht later dit jaar leveringsproblemen voor het middel, maar plaatst
meteen een kanttekening. Apothekers in de universitair medisch centra worden
volgens Suttorp dagelijks geconfronteerd met leveringsproblemen door
grondstoftekorten. “De logistieke chain van geneesmiddelen is zo uitgemolken,
dat productiefaciliteiten 24 uur per dag draaien. Als er dan net een lijn klaar
is wordt er al een andere opgestart. Als die een week later op kwaliteit wordt
afgekeurd heb je meteen een probleem. Voor apothekers in de ziekenhuizen is
dealen met zulke leveringsproblemen en daarop anticiperen business as usual.”
Dure
geneesmiddelen
Suttorp denkt dat het
ondanks de uitdagingen wel goed komt met de inkoop van corona-gerelateerde medicijnen.
Hij ziet grotere uitdagingen, die vooralsnog weinig met het coronavirus te
maken hebben. “Er komen extreem dure geneesmiddelen op ons af. Voor nieuwe
therapieën, zoals stamceltherapieën. Het wordt een grote uitdaging, willen we
voor iedereen de juiste zorg blijven leveren. Nu zijn er nog twee of drie van
dat soort middelen, maar misschien zijn dat er over een paar jaar zijn tien of
meer. Hoe ga je dan om met die kosten?”
In toenemende mate krijgt het sociaal- en zorgdomein te maken met meerjarige aanbestedingen die de verhoudingen tussen kwaliteit en prijscomponenten op scherp zetten. Het rommelt en aangemoedigd door de coronacrisis moeten organisaties meer dan ooit inzetten op innovatie.
Welke ontwikkelingen en trends spelen er in het sociaal domein en waar kun je als inschrijver op inspelen? Deze vraag stelden we aanbestedingsstrateeg Sikko Bakker. Sikko is al dertig jaar werkzaam in het sociaal domein en adviseert zowel gemeenten als aanbieders. Daarnaast is hij werkzaam bij de VNG.
Welke ontwikkelingen spelen er op dit moment in het sociaal domein?
“Een trend die te maken heeft met de coronacrisis is dat aanbestedingen in het sociaal domein wel uitgesteld worden, in tegenstelling tot andere aanbestedingen. Er wordt ook met terughoudendheid gekeken naar nieuwe aanbestedingen, waarbij nieuwe aanbieders toe kunnen treden. Dit ligt gevoelig, omdat men denkt dat een nieuwe organisatie niet snel kan excelleren als het gaat om de uitvoering. Voor de uitvoering heb je namelijk veel contact en overleg nodig en zowel aanbieders als gemeenten hebben nu zoveel te regelen dat de aanbesteding er echt niet meer bij kan. Budgetten worden onzekerder en het is ook onduidelijk wat de vraag zal zijn de komende maanden en jaren. Het is daardoor lastig prioriteiten stellen als het gaat om jeugdhulp, maatschappelijke opvang, begeleiding, beschermd wonen, toename werkloosheid en armoede.
Ook ontstaat door de coronaproblematiek weer de vraag hoe de leefbaarheid in wijken kan worden gewaarborgd. Hier is de afgelopen jaren flink in geïnvesteerd. De huidige situatie heeft invloed op lopende opdrachten en op te maken bestuurlijke keuzes, wijze van inkopen en inhoudelijke prioriteiten. Kunnen organisaties de vraag aan? Waar zit de omslag als het gaat om tijdelijk en structureel geld en focus om in het sociaal domein een stabiele koers te varen? Binnenkort zullen er op dit vlak ook diverse overheidsprogramma’s en subsidietrajectentrajecten bijkomen. Dit zijn kansen voor de huidige partijen om mee te doen met subsidietenders en Europese aanbestedingen.
Een derde trend die aangezwengeld wordt door de huidige situatie heeft te maken met digitalisering. Deze trend kan de bovenstaande ontwikkelingen verzachten. Denk aan het gebruik van gemeenschappelijke portals, videobellen en andere vormen van informatienetwerken om toch contact te leggen met klanten en de organisatie aan te sturen. Dit zal een steeds grotere rol spelen in tenders en geeft partijen, die dit goed geregeld hebben, een voorsprong in een aanbesteding. De vraag die elke organisatie zich moet stellen bij digitalisering is: “in hoeverre wil je investeren in je toekomst en in nieuwe vormen van dienstverlening op afstand?” Om hierin te ondersteunen zijn er stimuleringssubsidies vanuit het Rijk voor onder meer E-health en beeldbellen.
Waar zouden zorg- en welzijnsorganisaties zich nog meer in kunnen profileren?
Het is van belang om extra voordelen en meerwaarde rond je organisatie te creëren. Het is slim om tijdens een aanbesteding extra projecten, contacten of innovaties te laten zien, die ook werken en toegevoegde waarde creëren. Het is niet een kwestie van afwachten tot je de opdracht krijgt. Het gaat er ook om hoe je voorafgaand aan de aanbesteding al op ontwikkelingen hebt ingespeeld. Denk aan de digitaliseringstrend, maar ook: ken je de gemeente en haar wijken al? Heb je al contacten gelegd? Worden innovatieve projecten van jouw organisatie al gesteund door subsidies?”
Kunnen deze inspanningen ook na de gunning nog bijdragen?
“Uiteraard draagt het ook bij aan de uitvoering van de opdracht. Maar er speelt inderdaad nog meer mee. Als de opdracht goed loopt, kunnen organisaties er meer opdrachten bij krijgen. Daarnaast is het voor een gemeente niet altijd nodig om opnieuw aan te besteden en wordt de opdracht bij tevredenheid vaak verlengd. Een aanbesteding kost een gemeente namelijk veel tijd en geld. Ter illustratie: Rotterdam heeft voor Jeugdzorg ongeveer 2,5 miljoen euro uitgegeven aan het organiseren van een nieuwe aanbestedingsronde en dan hebben we de implementatiekosten nog niet in kaart gebracht. Uiteindelijk is maar acht procent aan nieuwe partijen gegund. Zonde.”
De monitor gemeentelijke zorginkoop 2019 toont aan dat negentig procent nog altijd niet wordt aanbesteed.
Sikko Bakker, aanbestedingsspecialist bij TenderSucces
“Boven de aanbestedingsdrempel (in het sociaal domein is deze € 750.000) is het wel verplicht om aan te besteden. Maar daar kan je heel creatief mee omgaan. Sommige aanbestedingen worden wel gepubliceerd, maar binnen een bepaalde context, waardoor slechts een aantal partijen mee kunnen doen.
Bovendien wordt er nog gesleuteld aan de regels. Minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge maakt zich er hard voor om de EU-aanbesteding af te schaffen in het sociaal domein. Het is ook een politiek vraagstuk: is zorg iets wat je op de markt moet zetten? Of is het iets wat je gewoon goed moet regelen vanuit de overheid?”. In elk geval is aanbesteden nu nog gewoon verplicht.
Wat is het probleem achter deze vragen?
“We hebben op dit moment de Zorgverzekeringswet, de Wet langdurige zorg, de Wmo en de Jeugdwet. Vier wetten die allemaal over verschillende onderdelen van een persoon (kunnen) gaan. Maar die burger heeft gewoon één vraag of probleem dat op verschillende terreinen speelt. De financiën maken dat die persoon in vieren wordt gedeeld, met alle problemen dat dit weer oplevert. Er moet een transitie gaan plaatsvinden, waarbij de vraag van de klant leidend wordt. Gemeenten willen dit graag, maar kunnen alleen vanuit de Wmo of Jeugdwet sturen. Naar mijn mening is het dus niet de vraag: moet je aanbesteden of niet? Maar juist: Waar leg je de regie en hoe ga je vanuit de klantvraag het systeem opnieuw inrichten?”
TenderSucces is partner van Aanbestedingscafe.nl.
Op 27 mei gaat Sikko Bakker dieper in op het stakeholdermanagement en de scenario’s tijdens het webinar ‘Succesvol aanbesteden in het Sociaal Domein en de zorgsector’. Aanmelden kan hier.
Eindhoven zet samen met tien omringende gemeenten zorgaanbestedingen voor jeugdzorg stop. Dit omdat zorgaanbieders aangeven niet te kunnen inschrijven op uitgezette aanbestedingen vanwege de coronacrisis. Lopende contracten die eind dit jaar aflopen worden nu zo veel mogelijk verlengd.
Het gaat om aanbestedingen voor jeugdzorg vanaf 2021 tot 2025. De regio Eindhoven besloot tot het intrekken van de aanbestedingen na signalen van zorgaanbieders. Zij stellen door de coronacrisis zich niet of moeilijk in te kunnen schrijven. Daarnaast moeten zorginstellingen en -aanbieders alle zeilen bij zetten om de jeugdzorg anders vorm te geven, aan de hand van de nu geldende richtlijnen.
Aanbestedingslast
Door te kiezen voor contractverlenging hopen de gemeenten de aanbestedingslast tijdelijk weg te nemen bij zorgaanbieders. Bovendien is er veel onzekerheid over de komende maanden. Gemeenten en zorgaanbieders weten nog niet hoe de situatie zich ontwikkelt en welke langetermijneffecten het coronavirus heeft. Die onduidelijkheid is volgens de gemeenten ook een reden te kiezen voor de intrekking van aanbestedingen.
Bron: ED.nl
Jeugdzorgaanbieders hebben op meerdere vlakken last van de coronacrisis. Lang niet alle aanbieders krijgen voldoende financiële zekerheid van opdrachtgevers, waartoe de VNG en het Rijk vorige maand opriepen. Ook loopt de werkdruk op, zijn er te weinig beschermingsmiddelen en krijgen aanbieders te maken met aflopende contracten.
Uit onderzoek van de Conrisq-groep, een samenwerkingsverband van ggz- en jeugdzorgorganisaties, blijkt dat niet alle gemeenten gehoor geven aan de oproep van de VNG en het Rijk. Deze deden begin vorige maand een dringend beroep op decentrale overheden om jeugdzorginstellingen door te blijven betalen en eventuele extra kosten te vergoeden. Zo konden zij in elk geval tot 1 juli voldoende liquiditeit garanderen bij jeugdzorgaanbieders.
Ook als dat wel gebeurt kampen jeugdzorginstellingen met uitdagingen. Zo zijn er te weinig beschermingsmiddelen voor zorgverleners en loopt de werkdruk op. Jongeren in gesloten instellingen moeten vaker binnen blijven en het verlenen van zorg op afstand, met behulp van beeldbellen, legt ook extra druk op hulpverleners.
Aanbestedingsdruk
Daarnaast lopen contracten binnen de jeugdzorg dit jaar af. Instellingen zullen boven op de al stijgende werkdruk aan de slag moeten met nieuwe aanbestedingstrajecten. Conrisq adviseert waar mogelijk bestaande contracten te verlengen, maar raadt in alle gevallen aan te kijken naar de veranderende zorgbehoefte op de lange termijn. In nieuwe contracten moet ook voor de lange termijn rekening worden gehouden met zorg op afstand en het werken in kleinere groepen.
Bron: Zorgvisie.nl
