Inloggen
Op deze website worden advertenties getoond. Van de advertenties wordt de redactie betaald. De redactie verzorgt het nieuws op deze website. Zonder advertenties geen nieuws. Zou je je adblocker daarom willen uitschakelen
Vriendjespolitiek en favoritisme. Het zijn twee woorden die vaak terugkomen in het boek ‘Een goede inkoper wil niet ‘ontzorgd’ worden’ van Theo van der Linden. Net als het woord ‘ontzorgd’, maar daarover later meer. Waarom nu juist die twee woorden zo belangrijk zijn? Dat legt Theo van der Linden haarfijn uit in de inleiding. Het boek bestaat uit een groot aantal van zijn blogs op Aanbestedingscafé.nl en columns uit vakblad GWW-Totaal.
Het zijn blogs (45 stuks) en columns (22 stuks) over de alledaagse praktijk van het aanbesteden, gebaseerd op uitspraken van rechters en CVAE over aanbestedingszaken. Maar wel minder juridisch dan in zijn jaarlijks verschijnende boeken met aanbestedingsjurisprudentie. Aan het slot van zijn inleiding geeft Theo van der Linden duidelijk aan wat hij met deze blogs en columns (zoals hij ze zelf steevast noemt) wil bereiken: een steentje bijdragen aan het bestrijden van vriendjespolitiek en favoritisme bij het gunnen van overheidsopdrachten. Ontstaan vanuit oprechte verontwaardiging doet hij dat altijd mild en beschaafd, maar wel met een bedoeling zoals hij zelf stelt. Een lovenswaardig en nobel streven.
Je kunt dus veel van Theo van der Linden zeggen, maar niet dat hij zijn mening onder stoelen of banken steekt. Dat hij daar een podium voor krijgt op Aanbestedingscafé.nl en in het blad GWW-totaal is niet meer dan terecht. Helemaal omdat hij dat altijd doet in begrijpelijk Nederlands. Niets ten nadele van de juridisch geschoolde aanbestedingsexperts, maar nagenoeg het grootst deel van de mensen die zich beroepsmatig met aanbesteden bezig houdt is niet juridisch geschoold. Dat zijn blogs en columns een groot en trouw lezerspubliek trekken, wekt dus geen verwondering. Voor al die trouwe lezers is er dit boek waarin een groot aantal van die blogs, van nieuw naar oud, terugkomen.
Er is één uitzondering, namelijk de eerste bijdrage met de titel ‘Het wonder van het aanbesteden’. Daarin legt Theo van der Linden uit waarom hij van aanbesteden houdt, ook al noemt hij het zelf ‘een warm hart toedragen’. Hij gaat daarmee lijnrecht in tegen de vele mensen die een hekel hebben aan het aanbesteden of het zelfs hartgrondig haten. Theo van der Linden is daarom een verfrissende oase van positiviteit in die woestijn van zure en negatieve meningen. En dat ondanks de kritiek die hij, veelal voorzien van een of meerdere argumenten, helder toelicht. Dat het zo positief overkomt, komt omdat hij in veel gevallen oplossingen aandraagt. Eerlijkgezegd zouden meer mensen in aanbestedingsland dat mogen doen.
Wat verder opvalt is dat Theo van der Linden met zijn blogs en columns niet over één nacht ijs gaat en niet zomaar iets de openbaarheid inslingert. Onderbouwd met juridische teksten, quotes en feiten bouwt hij zijn teksten zorgvuldig op en geeft hij zijn mening. Dat hij daarbij geregeld privésituaties aanhaalt en op zijn tijd humor en zelfs ironie verwerkt in zijn bijdragen, maakt het boek zeer goed leesbaar. Wat heet, je zit soms met een glimlach op je gezicht te lezen. Voor een boek over aanbesteden is dat heel bijzonder. C’est le ton qui fait la musique. Als je het goed bekijkt levert dit boek ook een duidelijke meerwaarde als het gaat over beter aanbesteden. Je zou demissionair Staatssecretaris voor Economische Zaken en Klimaat Mona Keijzer van harte aanbevelen om eens met Theo van der Linden in gesprek te gaan.
Origineel kwam het gebruik van het woord ‘ontzorgen’ in zwang door de advertenties van Achmea. Zoals dat echter wel vaker bij zo’n reclameuiting gebeurt, gaat het woord een eigen leven leiden en werd het nadien te pas en te onpas gebruikt. Voor je het weet komt het dan ook nog heel vaak in aanbestedingsdocumenten terecht. Waarvan Theo van der Linden vervolgens de voorbeelden in zijn columns uit zijn mouw schudt. Resultaat: je kunt het woord ontzorgen aan het eind van het boek niet meer horen of zien. Waarschijnlijk is daarmee zijn geheime missie geslaagd om het woord nooit meer in aanbestedingsdocumenten te gebruiken en hoort het nu definitief thuis in de categorie jeukwoorden. Daarmee is echter nog niet verklaard waarom de aanhalingstekens bij ontzorgd in de titel voorkomen.
Dat je als aanbestedingsdeskundige nooit bent uitgeleerd, dwingt je eigenlijk om jezelf continu op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen op het gebied van aanbesteden. Dat is op zich wel een uitdaging. Neem alleen al e vele wijzigingen zoals de nieuwe Gids Proportionaliteit, de stroom aan gerechtelijk uitspraken en nieuwe inzichten van deskundigen uit de praktijk. Met dit boek van Theo van der Linden heb je in ieder geval een aantal van die praktische inzichten overzichtelijk bij elkaar en kun je er met collega’s over in gesprek gaan. Zoals over hoe je om dient te gaan met de aanbestedingscowboys in inkoopland. Het precieze hoe en waarom lees je terug in een van de laatste hoofdstukken van het boek.
Het boek ‘Een goede inkoper wil niet ‘ontzorgd’ worden’ is uniek in zijn soort. Het is in tegenstelling tot nagenoeg alle andere boeken over aanbesteden inclusief de eigen boeken van Theo van der Linden geen omvangrijk boekwerk. Het is geschreven in begrijpelijk Nederlands en lekker concreet. Je hoeft het niet met alles eens te zijn, maar Theo van der Linden zet je zeker aan tot nadenken. Daarbij gaat hij relevante en zinvolle discussies zeker niet uit de weg, zoals een recente e-mailwisseling met Fredo Schotanus over de relatieve beoordelingsmethode bewees. Zonder (de boeken van) Theo van der Linden, en in het bijzonder dit boek, zou het aanbestedingslandschap in Nederland er een stuk saaier uitzien.
Auteur:
Theo van der Linden is directeur van VdLC. Met zijn aanstekelijke presentatie en vele praktijkvoorbeelden weet hij de lesstof altijd duidelijk en eenvoudig uit te leggen. Hij publiceerde de afgelopen jaren in GWW-totaal, de Tender nieuwsbrief en hij heeft een veelbesproken column op www.aanbestedingscafe.nl. De afgelopen jaren gaf hij meer dan 1.000 altijd zeer gewaardeerde incompany-trainingen bij zowel overheid als bedrijfsleven. Daarmee is hij een van de meest gevraagde, zo niet de meest gevraagde cursusleider op het gebied van aanbesteden. Het leukste compliment dat hij ooit kreeg was: “Ik dacht dat aanbesteden saai was, maar u vertelt het als een spannend jongensboek”. Op zijn vijftigste heeft hij besloten om nooit meer een stropdas te dragen en die belofte houdt hij nog steeds vol.
Nederlandstalig | Paperback | 223 blz.
VdLC publishers/consultants B.V. | 1e druk, 2020
Het boek ‘Een inkoper wil niet ‘ontzorgd’ worden’ is in eigen beheer uitgegeven, verkrijgbaar via www.aanbesteding.nl of via e-mail [email protected] en kost € 29,95 inclusief BTW, exclusief verzendkosten.
Peter Streefkerk is mede-eigenaar van Starck Training & Development. Hij houdt zich bezig met interim management, advisering, projectmanagement, training en coaching op het gebied van contractmanagement en inkoop. Hij is auteur van de boeken Inkopen voor Dummies, Inkoop en een groot aantal artikelen over inkopen. Volg Peter op Twitter.
