Inloggen
Op deze website worden advertenties getoond. Van de advertenties wordt de redactie betaald. De redactie verzorgt het nieuws op deze website. Zonder advertenties geen nieuws. Zou je je adblocker daarom willen uitschakelen
Als universitair docent aan de Universiteit Twente en adviseur bij Significant Synergy is Fredo Schotanus actief in de inkooppraktijk én onderzoek naar die praktijk. Afgelopen maand maakte Nevi bekend dat Fredo Schotanus de nieuwe leerstoel Publieke Inkoop aan de Universiteit van Utrecht zal gaan bekleden. Voor Aanbestedingscafé een mooie aanleiding om eens van gedachten te wisselen over academisch onderzoek naar inkoop en de relatie met de praktijk.
Gefeliciteerd met je nieuwe aanstelling! Wanneer begin je?
Ik begin op 1 december en zal starten met een honderddagenperiode. In die tijd wil ik een interne ronde doen op de universiteit, in ieder geval bij de tien organisaties die een bijdrage leveren aan de leerstoel en bij Nevi. Ik ga achterhalen welke kansen er zijn, tegen welke problemen men in de praktijk aanloopt en welke gedeelde noemers er te vinden zijn binnen de scope van de leerstoel.
Welke thema’s zullen binnen de leerstoel aandacht krijgen?
Vooralsnog heb ik voor het onderzoek drie speerpunten voor ogen. Ten eerste is dat de inkoop van zorg in de publieke sector. Dan heb je het bijvoorbeeld over de inkoop van jeugdzorg en Wmo-zorg door gemeenten. Daar liggen kansen om directe impact te kunnen maken met de leerstoel, bijvoorbeeld door onderzoek te doen naar succesvolle langdurige samenwerking tussen gemeenten en zorgaanbieders en naar meer dialooggerichte inkoopprocedures.
Daarnaast gaan we kijken naar gunningmodellen. Hierover is al best wat bekend maar ik wil de bestaande theorie waar mogelijk grootschaliger testen in de praktijk. Dat ga ik doen door grote aantallen aanbestedingen die in de markt zijn gezet te bekijken en de effecten daarvan te analyseren. Wat werkt wel en wat werkt niet?
Ten slotte wil ik kijken naar het invullen van beleidsdoelstellingen met inkoop. Er zijn veel stappenplannen en matrixen bedacht. Deels zijn die wetenschappelijk onderbouwd maar voor een deel ook niet. Dit gaat dus vooral over het invullen van beleidsvoorstellen en hoe we zaken als duurzaamheid beter vorm kunnen geven in een inkoopstrategie.
Tien organisaties sponsoren de leerstoel. In hoeverre kun je dan onafhankelijk onderzoek uitvoeren?
Onafhankelijkheid is een belangrijke randvoorwaarde vanuit de Universiteit Utrecht. Het is wel de bedoeling dat alle organisaties die een bijdrage leveren daar direct of indirect ook voordeel van zullen hebben, maar dat geldt in principe voor alle publieke organisaties die geïnteresseerd zijn in betere publieke inkoop. Het prettige aan deze leerstoel is dat de betrokken partijen meer dan gebruikelijk openstaan voor interviews en dataverstrekking. Dat vormt ook een goede basis voor studenten die willen afstuderen.
Dan helpt het misschien ook dat je nog met één been in het veld staat als consultant. Hoe pas je je academische achtergrond toe in het veld en andersom?
Het gaat beide kanten op. Ik haal in mijn colleges veel praktijkvoorbeelden en ervaringen aan. Wat ik daar vertel staat niet in de tekstboeken en dat is een verrijking van de theorie. Als je echt in de praktijk staat beleef je het toch anders. Het zorgt voor inspiratie en het zorgt ervoor dat je wetenschappelijk onderzoek doet dat praktisch relevant is. Bij Significant Synergy zijn mijn collega’s ook bezig met nieuwe, ook wetenschappelijke inzichten en proberen we die te verwerken in onze advisering.
Wat voor uitdagingen zie jij in de sector publieke inkoop, in de nabije toekomst?
Hoe gaan we de energietransitie een plek geven? Hoe zorgen we ervoor dat er maatschappelijk verantwoord wordt ingekocht en hoe geef je overkoepelende doelstellingen een plek? Je kunt enorme impact hebben met inkoop. De vraag is alleen: hoe? Hoe krijg je mensen mee en wat voor inkoopmodellen passen daarbij? Hoe monitor je dat?
Een interessant voorbeeld is social return. Veel overheden hebben social return een plek gegeven in inkoop met een zogeheten ‘vijf-procent-eis’. Soms zie je daarbij opportunisme ontstaan. Leveranciers die A zeggen en B doen en gokken dat er niet gemonitord wordt. Het vervelende is dat dat soort gedrag ook beloond wordt omdat je dan een grotere kans hebt om te winnen, bij het traditionele inkoopmodel. Naar dat soort dingen gaan we kijken. Kun je inkoopmodellen niet slimmer maken, zodat je eerder door dat soort verhalen heen prikt. Niet nadat het contract gesloten is maar daarvoor.
Wat zou voor jou persoonlijk een droomonderzoek zijn?
Dat is een lastige. Misschien moet je die vraag over honderd dagen stellen. Ik wil vooral een onderwerp pakken dat een grote impact heeft, dat grote impact gaat hebben op die beleidsdoelstellingen die we nastreven. Hoe zorgen er we ervoor dat we een duurzame, circulaire economie krijgen waar iedereen aan mee kan doen, waar we met inkoop aan bij kunnen dragen. Daar krijg ik heel veel energie van.
