Gemeenten keren terug naar inspanningsverplichting in sociaal domein

Gemeenten kiezen bij nieuwe contracten in het sociaal domein veel vaker voor inspanningsgerichte contracten, in plaats van outputgerichte contracten. Ook sloten gemeenten minder contracten af en worden zorgproducten vaker opgeknipt. Het zijn enkele bevindingen uit de Monitor gemeentelijke zorginkoop 2021.

Elk jaar onderzoekt het Public Procurement Research Center (PPRC) gemeentelijke zorginkoopcontracten. Voor deze Monitor gemeentelijke zorginkoop 2021 onderzocht PPRC contracten die ingingen per 1 januari 2021. Onderzoekers Niels Uenk en Madelon Wind zien dat de eerder ingezette trend richting resultaatsverplichting, plotseling kentert. Gemeenten kiezen nu veel vaker voor een inspanningsgericht contract en keren als het ware terug naar enkele jaren geleden, toen inspanningsgerichte contracten nog de norm waren. Uenk en Wind denken dat dit te maken heeft met de coronacrisis. Volgens hen willen gemeenten grip houden op de kosten of durfden ze in het coronajaar niet over te stappen op een nieuw financieringsmodel.

Segmenteren
Daarnaast kiezen gemeenten ervoor ondersteuningsvormen binnen jeugdhulp opnieuw in te delen. Ze stemmen hun inkoopstrategie vervolgens af op de ondersteuningsvorm die ze inkopen. Voorheen werden Wmo en Jeugdhulp vaak nog ingekocht met dezelfde inkoopprocedure en bekostigingsvorm. “Als er een logische indeling wordt gehanteerd die aansluit bij bestaande structuren die gemeenten in afgelopen jaren hebben opgetuigd, is dit een positieve ontwikkeling. Dan passen gemeenten maatwerk toe bij het inkopen’, zegt Uenk. “Maar daar wringt de schoen. We zien dat jeugdhulpregio’s een nieuwe segmentering op te rigide wijze doorvoeren, met te weinig oog voor de effecten op het contracteren.” Volgens de onderzoekers draagt deze werkwijze bij aan meer administratieve lasten voor aanbieders.

Bron: Binnenlandsbestuur.nl