Rijkswaterstaat gebruikt Escape Room als nieuwste tendertrend

Het gebruiken van game-elementen tijdens de aanbesteding is mogelijk, dat laat Rijkswaterstaat wel zien. De organisatie lanceerde de Escape Room als nieuwste tendertrend. Hierbij is het de bedoeling dat projectteams in 48 uur een kluis met een concreet bouwprobleem kraken. Dat meldt Cobouw.nl.

De aanpak van Rijkswaterstaat werkt als volgt. Klokslag 10:00 krijgt het projectteam een mail met daarin ‘de opdracht’. Dan volgt er 48 uur waarin het team kan puzzelen over de aanpak, brainstormen over een oplossing en de resultaten zo slim mogelijk op te schrijven. De kluis sluit na 48 uur. Als je één minuut te laat bent, dan tel je niet meer mee. Na het inleveren van de smartaanpak in maximaal acht A4’tjes, krijgen de beste oplossingen de hoogste emvi-scores.

Nachtje doorhalen
De tactiek, volgens Ruud Loeve van inschrijver Arcadis, is om met vijftien mensen te beginnen en aan het eind een kleiner team over te houden om in te schrijven. Loeve heeft al meerdere keren meegedaan aan deze Escape Room methode voor bijvoorbeeld complexe ingenieursdiensten bij de A27, A9 en Ring Utrecht. Volgens hem wordt er vaak tot laat doorgewerkt. Ook hoorde hij dat concurrenten soms een nachtje door moesten halen.

Projectteam
Wat volgens Loeve onderscheidend is aan deze aanpak, is dat het beste projectteam het verschil maakt in plaats van dat er wordt beoordeeld op het beste tenderteam. Emvi-schrijven is volgens hem ook een vak apart, dat journalistieke kwaliteiten vereist en weinig te maken heeft met de capaciteiten van een ingenieur. Op het projectteam beoordelen vindt Loeve dan ook eerlijker.

Eerlijker dan BVP
Volgens Loeve is deze nieuwe 48-uursmethodiek ook veel eerlijker dan selectie via Best Value Procurement (BVP), waarbij de beste partij bij een opdracht wordt gezocht. Tijdens een BVP kan het gebeuren dat bij interviews van sleutelfiguren iemand van de markt tegenover vijf mensen van de opdrachtgever zit. Volgens Loeve kan dat heel intimiderend zijn en legt dit een onnodige druk op een persoon, terwijl het gaat om de prestaties van een projectteam. Bij de 48-uursmethodiek wordt er wel meer gelet op die prestaties.