Staatssecretaris heeft geen moeite met ‘omaveiling’

Na alle ophef over de ‘omaveiling’ is de reactie van staatssecretaris Marti van Rijn (VWS) voor de betrokkenen waarschijnlijk wat teleurstellend: hij vindt het allemaal prima, zolang alles maar binnen [slide]de wettelijke kaders gebeurt.

Met name naar aanleiding van een artikel in De Volkskrant over de manier waarop gemeenten zorgtaken openbaar aanbesteden, ontstond er veel onrust. Thuiszorgorganisaties en vakbonden lieten zich negatief uit over de online veiling van leverancier Stipter, die 35 gemeenten gebruiken voor de inkoop van thuiszorg. Deze zou leiden tot onnodig veel prijsdruk, met gevolgen voor de kwaliteit van de zorg. De door bezuinigingen ingegeven inkoopstrategie zou ook ten koste gaan van arbeidsvoorwaarden van zorgverleners.

Geen regels overtreden
De berichtgeving leidde tot kamervragen, waarop staatssecretaris Marti van Rijn van VWS nu antwoord heeft gegeven. Volgens hem overtreden gemeenten geen regels en ook komen lonen niet onnodig onder druk te staan. Hij verwijst naar artikel 21a van de Wmo waarin staat dat gemeenten een reëel basistarief moeten vaststellen voor thuiszorg. Dit basistarief vormt het minimumtarief dat een aanbieder kan offreren, waardoor er volgens de staatssecretaris altijd sprake is van een gunning tegen een prijs die het uitbetalen van cao-lonen mogelijk maakt.

Wmo biedt kader
Volgens Van Rijn bieden de huidige Wmo en het wetsvoorstel Wmo 2015 een wettelijk kader voor het door gemeenten gehanteerde aanbestedingssysteem. Doordat gemeenten voorafgaand aan de toewijzingsprocedure raamovereenkomsten af hebben gesloten met leveranciers blijft het kwaliteitsniveau gewaarborgd. Bij de uitvoering van het inkooptraject geldt dat de criteria die een gemeente hanteert moeten stroken met de uitgangspunten van de Wet maatschappelijke ondersteuning, die door de gemeenteraad zijn vastgesteld. In het nieuwe wetsvoorstel staat ook dat gemeenten regels moeten stellen die de prijs-kwaliteitverhouding van de thuiszorg moeten bewaken.